uzaklardayım
şubat çıkarmış ayaklarını yalın
yağmur da az ıslatmış saçlarımı
düşerken son yaprağı gözlerimin
yüreğime yaslanıyor hayalin
uzaklardayım
üşüyorum
şubat ya üşütüyor işte
arıyorum sıcaklığını
neredesin hangi gülüşte
uzaklardayım
adımlarım uyandırıyor şehri
ey şubat
mevsiminin öksüz çocuğu
nasıl atarım üzerimdem bu kahrı
uzaklardayım
Mustafa ÖzkeKayıt Tarihi : 4.2.2004 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!