önceden esmeyip sonradan gelen
zamansız yel gibi soldursun beni
lal oldu dillerim kör oldu gözüm
elden ve ayaktan düşürdün beni
mecnun edip dağlar aşırttın beni...
içimdeki yara kanayıp sızlar
çare sandım sonsuz çıkan avazlar
hıçkırık kesmeyen iç ağlamalar
ecelim gelmeden yolda kalmalar
nefesim bitmeden bitirdin beni
kalmadı içimde kanamaz yara
acılar çileler gül oldu bana
hasretinden gerilere kalana
yokluklar var oldu çileler ana
ansızın kayboldum ruhunda şimdi
aşık çaresizim başka ne çare
udda da kalmadı çare kemane
yolar tükenmiyor artık ne çare
rastlayınca hayallerde olana
neler edip ulaşmalı zafere
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!