Uzaklardan seviyorum

Uzaklardan sevdim işte,
Bir daha tutamadan ellerini,
Gözlerine doyamadığım o uzaklardan.
Bir daha gelmez baharın bana,
Böyle uzaklardan seviyorum işte...
Sevgiye aç kokun gelir yüreğime,
Aynı ekmek gibi, tokluğa hasret gönlüme.
Çölden gelen Samyeli gibi,
Teninin sıcağına ağlamak gibi,
Dayanamazsın belki de bu uzaktan düşüşlerime.
Bulutun içindeki yağmur tanesi gibi,
Toprağa buluşması gibi.
Böyle uzaklardan seviyorum işte...
Adını kalpte avutmak, dile süzülüp söyleyememek,
Belki bir martının kanadındaki özgürlük gibi.
Maviye hasret kalmış elim, gözlerim,
Bir daha belki de olmayacak mavi gözlerimde.
Karanlığa mahkum sesim yankılanır sende,
Uzaklardan seviyorum seni işte.
Tükendim artık, yaşamayacaksın bu gözde beni,
Bir daha gözlerine bakamayacak olsam da,
Ellerine dokunmadan, teninin kokusunu nefesimle çekemeden,
Her gün seni karanlıkta yaşasam bile,
Böyle uzaklardan seviyorum seni işte...
Dayanamam bu kadar çok uzaklara,
Canımı yakarcasına içimi acıtsa da,
Bir daha çok uzaklara dalma benim gözlerimde,
Son bir kez daha kapat gözlerini,
Böyle uzaklardan sev sen de beni...