Bir güz akşamı öğrendim.
Ellerimde kitaplar, dilimde şarkılar yarım kaldı.
Öylece bakakaldım boşluğa. Ağladığıma kimseler tanık olmadı.
Gittiğini söylediler. Birkaç satır gece yarısı bir son haberde geçtiler. İnanamadım.
Hey kocaman yürekli, çocuksu sevinçli Küskün adam...
Bu yaptığın şakamıydı?
Nasıl yıkıldın? Ve nasıl sustun birden bire... sordum... cevap bulamadım.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta