Sana dağılıyoruz, dağıtılıyoruz dedikçe, üstüne basa basa kopuşuyoruz dünlerin güzellikleri kayboluyor, yarınlar endişe yaratıyor bende, dedikçe “yok bir şey, bir şey olmaz” demek “bizi kurtaramayacak” dedikçe karanlıklar basıyordu önümüzdeki düşüncelere ve gölgelikler düşüyordu geçmişteki güzel günlerin önüne de yine de umarsız kalıyordun, bu endişeli bakışlarıma…
Oysa dünlerin mutlulukları an be an geleceğin endişelerine dönüştükçe, yarınları kurtarma, yarınlardaki huzursuzlukların üstüne perde çekiliyordu…
Cılız ve sığ düşüncelerdi bunlar, bu mücadeledeki çetin şartlara ve herkeslere karşı savunma düşüncelerine hepsi çok sığ ve çok kararsız yapılarla mücadeleyi bırakıp sadece “bekle ve yaşa” sistemiydi belki de korkusuzluk korkularını depleştiren…
Umursamıyordum yaşamın bu kısımlarını, hani korkusuzların umarsız bekleyişleri gibi geleceğe hatalar taşıyordun ve buna da kendince "güven" diyordun…
Üstat elinize kaleminize sağlık saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta