Uzaklar Lades Oldu-2 Şiiri - Hayrettin T ...

Gelmelerin öğütüldüğü aşksızlık değirmeninde vurgun sevdalara tane taneydim.. Buluşmanın eskiz gizli oncalarında tüm sancılar bir gala güncesinde bir gülden
alınma alınganlıklarla içimi temizliyordu.. Sense uzaklarını emziren bensizliğin bebeğine benden ninniler söylüyordun.. Oysa ruhunun salıncağı dışında uykusu gelemeyen ve sensiz ağlayan bir avurun su ve can haliyim.
Gözlerini çevir ve çıkar arkaik heveslerin son nefesinde.Sıkılmış bir umudun dumanında tütsün tasvir edilememiş kavuşma anlarımız.Önce gözlerinden sevinç gözyaşları aksın koca bir bebek haline acısın gamsız halim.

Neden bende değilsinin direnç kapsüllerini içir kendi uzaklarına,bensiz her ana.Gitmeler labirentinde aşkı aşkı buldu, beklemeler eklemelere ek.
Pusulasız, arzular kendi yanlışlarında yazıkların redifi. kafiyeler üzüldü seninle aynı, şiirin sonunda cinaslı bir aşk yaşamadan yıllar geçiyor.
Hayal misin? Gerçeğin germelerinde ne kadar gereklisin.Aşk,senin canan hali,aşksızlık benim can halim ve son kavlim.Kavimsiz bir sevdanın göçlerindeyiz.
Çadırımı yaktım,gökdelenlerin ruh delene büyümüşlerinde büyümüz devam eder. Gülüşünün ahengini sözledim konuşma arası aşk teneffüslerinden. Yalnız senin olduğu,yalnız benim olduğu olurların özneseyim. Yüklem misin? Boyna yalnızlığıma yüklenen misin? Bu kadar sensizliği hangi yaralı halim taşır.
. Sevmenin sağrısından ağrıları çeşni olan,gelişini öğüten yeldeğirmenim yeliyim,sana gelmenin seleyim.Su olur musun susamışher toprağıma.
Seni sardım,seni yardım,elmalı kaçışların Havva'nın kemirdiği yandan biraz acılarım artar, Sevdam seninle kendi şenliğini yararattı.Neşeli özlemler oynar umut yolculuğumda.Çağrısını beyinden sağan, biçare düşlerimizin düşünce selinde bir Feylesofum. Tin ile ten arasında.. Sen ile gen arasında. Mutluluk elim elim güncesini emerken sen uzakların künyesinde bana ayrıksın.
Gönlünü okşayan sefayının saf ve hayf haliyim Kaçışların ölümsüz hasretlere güfte olmadan önceki karalamaların kara sevdasıyım.Sol yanım,can içre canı gönülden çabalarım seni ölümsüz bir besteye kavi kılmaktır.Biraz daha sus...Biraz daha uzak kal..Biraz daha büyülensin canan halin,gül salin,volkanik arzularının vivolasından biraz daha çalın..Biraz daha alınganlık kaşifliğimin gölgesinde kayıtsızlık oku..

Hüzün halimin gölge düşüşlerinde biraz daha serinlemeye alış..Ferhatlı fırtınalarımın uslanıp çekildiği dağlarda biraz daha benli es o dokunamadığım saçlarınla.
Her gece biraz daha benden şifreleniyor belkilerin.Bir gün belki gelirsinin yorgun tıpırtılarında tavlarımın tayini çıkar,
özlemli bir gece düşer yüzünün zülfüne. ve beni uzaklarından ayırır beklemelerim...Uzaklara dargın düşen düşlerimden sana müjdeler topladım gel gayrı kağıttan ve şiirden öte gerçeklerime..