Uzaklar Çağırır Beni

UZAKLAR ÇAĞIRIR BENİ
Dedemin bahçasında
Eşeğimin sırgasının bir gözünde topladığım yağlı haslar
Bir gözünde tıka basa yüklenmiş hayallerim
Bir hoyrat eser dallarda
Hoyrata karışır ötelerden bir meğeni
Bahça yolunda tırıs giderim
Farkındayım uzaklar çağırır beni…
Sonra bir lastik topun peşinde
Ulu Cami avlusunda koşarım
Gülyağı sinmiş yorgun sakallarıyla
Avluda uyuklar miskin ihtiyarlar
Asık suratları sessizce azarlar bizi
Karanlık zuvağın aydınlık yüzlü insanları
Gülüşleriyle okşar yüreklerimizi…
Bir bakarım sırılsıklam bir sonbahar
Elektrik tellerine tesbih tesbih dizilmiş zevzirler
Avuç avuç buğdaylar savrulsa da
Anzelhada balıklar tutsaklıktan müşteki
Dudaklarda titreşir müslüman yakarışlar
Akşam ezanıyla savrulur gökyüzüne dualar
Gecenin karanlığı çökerken üstümüze
Bediüzzaman son uykusuna dalar
Sonra birden bire Haşimiye’de çarpar suratıma
Afişlerden ibaret yürür bir tahta duvar
Arkasında sakal ve bıyığa sıvanmış bir çığırtkan
Avaz avaz bağırır teneke borazanıyla
Atlas mı İnci mi anlayamadım
Sekiz film tekmili birden renkli sinemaskop
Bir Ayhan Işık bir de Con Vayne duyduğum
Ben bu Pazar karanlıkların silahşörü
En kötü adamlarla vuruşacağım…
Bir bayram karmaşasına savrulurum birden
Arap Meyda’nında fır fır dönen Alidolap
Yoksa bu masal şehrin büyülü gecelerinden mi?
Gözlerinden yudum yudum içtiğim şarap

Ve bir ağustos gecesi Renkli Sinemanın kapısındaki hüsranım
Yırtıp isyana savurduğum biletim
Ben ki bütün sinemaların müdavimi
Yansırken rüyalarım beyaz perdeye
Bir güzelin hayaliyle yaşadığım mezalim
Delip geçer yüreğimi o kara gözlerden savrulan mermi
Ve sonra bir gün
Boş bir Bafra paketi gibi buruşturulup atılmış
Sürgün hayallere sığınmış gençliğimle
Aşarak geçmiş zaman hülyalarını
Her şeyi bırakıp geride
Bir tek hasretini saklayıp bağrımda
Belki de elveda bile demeden sana
Yürüyeceğim yarına
Çünkü uzaklar çağırır beni.
Osman Ataman BİNER-25.08.2023-EDİRNE