Uzaklar Bana Yakîn
Ayrîlmîstîm dogup bûyûdûgûm sehirden
Rûzgar gôzûnde katboldugum
Ïçinde seninde oldugun
Topragi dilsiz olan o yerden.
Anlatamamîstî yollarînmanêvi hayatînî,
Mutlulugun gôz arkasîndan baktîgînî,
Soguk camlarda îsînan ayrîlîgîn
Kendinden nôbet aldîgînî.
Cîkarmîstîm yûzûmdeki mutluluk maskesini,
Kimsesiz bir sorguda
Aglîyamîyordum ki derdim o kadar bûyûk
Tasîyamaz ki ôlû dogmus bir kaç damla.
Bilmiyorum istermisin beni
Onca yîldan sonra,
Ressam bir duman verebilirim sana
Kesemem kahîr iplerini sen olmayînca.
Artîk bana yakîn tek sey uzaklar
Sensizlikle dolasan bu bulvarlar,
Dûnya duvarî zaten alçîdan
Bir nokta kaldî eksik duran,
Azimli intikamîm sana degil hayata
Degil bu sehirden, ûlkeden, kît'adan
Gôçuyorum sonsuza.
Kayıt Tarihi : 23.4.2007 12:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kucuk Sair](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/23/uzaklar-bana-yakin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!