Uzaklar Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Uzaklarda serseri çığlıkların havası,
Uzaklar şen, her külfete bir yalan yaması,
Ne gece olacak, ne sonbahar, ne dahası,
Ömür denen cevherin ne ucuzmuş pahası !

Ah şu nedamet ki, o namütenahi hasret.
Katre düşmemiş mevcudat ki, epeyce kesret.
Çamura düşen rahmeti gör, Kerim’i seyret.
Kapatma gözünü, geceyi gündüzle haşret.

Gönül bir hiçe gurbet, şu bedenden kime ne !
Nazar sürgünü gözler, olur şerre amade.
Bahçeler tarumar, şafak sökse kime ne !
Düşman ateşi umar, servet verir gölgene.

Uzaklar, gülümsediler karanlık boşluğa,
Uzaklar hiç görmedikleri o sonsuzluğa,
Meşum gemileri yâr olduğunda tufana,
Vuslat değdi kadere, gömüldüler ummana.