Uzak tepelerdeki ışıklar Şiiri - Yorumlar

Yüreğiniz dert görmesin dostum, iyiki varsınız

Sevgili Cevat Çeştepe, 'neden sizin şiirleirinizi seviyorum bu kadar çok' diye düşündüm epey ve buldum sonunda sebebini: evet. hüüzünlü şiirler. ama hüüznden çok bu hüznün bu kadar tanıdık olması beni bu kadar yakın hissettiren şirlerinize. her bir dizede sanki çocukluğumun kaybettiklerimin ve de hayallerimin arka sokkalarında mahçup bir küçük çocuk duruyor, bakıyor şaşkın ve de üzgün ve de çok bilmiş, büyümüş de küçülmüş ve de erken büyümek zorunda kalmış, hayata geç kalmış, oyyy, oyyy!
sora bilemiyor o çocuk 'masum dillerde söylenmiş türkü, inadına hüzün ve inadına ayrılık
satır aralarında kaybedilmiş inançlar, her birisi diğerinden karışık
meydanlar dersen, saatlerin altına karakolları dizmişler yan yana' dizeleri ile nasıl başedeceğini.
oturuyor ağlıyor en çok; balkondan evet evet çiçekli teraslardan denizlere ve dağlara bakarak.
hüüzndür en çok gözlerinde okunan.
ah neleri saklar o balkonkardaki bakışlar!
ağlıyorum ben şimdi
ya siz?

yüreğim çok yanıyor,
sevdiklerimden değil canımın içi sevemediklerimden
yaşam elimden kayıyor,
tutamadığımdan değil canımın içi zamanım dolduğundan ….
..........................
sanki balkondan birz bakıyor gibiyiz geçmişe geleceğe.. saygılar sunuyorum perinur olgun

yaşam elimden kayıyor,
tutamadığımdan değil canımın içi zamanım dolduğundan ….


.....

ne mutlu farkına varanlardan/vardırılanlardansınız...buda bir nimet...yaşam hergün mühürleniyor...elde avuçta anı değerlendirmek kalıyor..mühim olan niçin yaratıldığımızın farkına varıp hakikati elden bırakmamak...hayat nasıl olsa bitmeyecek mi....bitecek....
Rabbimizin huzuruna vardığımızda melekler tarafından yüzçevirilenlerden değil;tebessümle meleklerin alkışlarına layık olanlardan oluruz inşallahu rahman..tebrklerimi sunuyorum..

gözüm çok acıyor,
gördüklerimden değil canımın içi göremediklerimden
ellerim çok üşüyor,
soğuktan değil canımın içi, ellerini tutmasını bilemediklerimden ….


yüreğim çok yanıyor,
sevdiklerimden değil canımın içi sevemediklerimden
yaşam elimden kayıyor,
tutamadığımdan değil canımın içi zamanım dolduğundan ….


Ve yorgun yaşadım diyorsunuz... yorgun kaleminizden dökülürken bu dizeler...

Umut ettiklerimizdir bizi ayakta tutan... Umut eksik olmasın... olmasın ki yorgun yürek yaşamı her olumsuzluğuna rağmen sevebilsin... direnebilsin...


Tebrik ve saygımla

Bazen her şey uzaklaşıyor gibi gelir ama nefes aldıkça hiç bir şey için geç değil. Ama şiirde anlatım güzel. Selamlar.

Mükemmel bir yürek seli akmış sanat sayfasında....Büyük keyifle okudum bu çalışmayı.TAM PUAN.TEBRİKLER...

keşkeleri o kadar çok yaşattı ki dizeleriniz ne çocukluk ne gençlik nede yaşanılan süreç bu kadar çok çığlık atmadı içimde...tam puan sayın üstad...

çocukluk işte “yeni hayat” koymuştum o tepeler ve ışıkların adını
ışıklar, elimi uzatsam tutamayacağım o tepelerin ardında yanardı
zamanı geldi, çiçek bakışlarını balkonda bırakıp sokaklara çıktım
ellerini tutamadıklarıma ve yitirilen her aşkın adına şiirler yazdım
çok yoruldum, yorgun yaşadım ….
iş işten geçti, o tepeler ve ışıkların geride kaldığını şimdi anladım.
helal olsun bir kez daha ...saygılar

Nazım ve nesir arasında bir çalışma olmuş üstadım. Ama okumaktan zevk aldığım bir çalışma...