Ben avuçlarına uzak sulardan akmıştım.
Her çağlayanda ellerin vardı, ellerin olunca ağlardım...
Ellerin, bilmediğim dillerde, ağlatan şarkılardı...
Yorduk aşk'ı pervasızca; o vakitler, pembe ve çatlaktı dudaklarımız.
Suya eğilsen görecektin, (d) ipte kuruyordum...
Gözüme şarap kaçmış uyuyordum...
Vedat SümbülKayıt Tarihi : 25.12.2007 10:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzak suları bilezdin. Çağlayanlarını da... Her çağlayanda sana bilenerek, avuçlarına akmıştım... Su başındaydın; ama çocuktun... Su başında durup dibe baksan şarkılar yağacaktı avuçlarına...
![Vedat Sümbül](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/25/uzak-sulardan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!