Uzak Sular Şiiri - Kasım Kobakçı

Bu nefessiz gri gökyüzünün altında,
Sevgi ve umut kızıl kor gibi yüreklerde yandıkça,
Asla kararmayacak gölgelerin güzellikleri.

Güneş doğmasa da,
Gözlerin parlasın karbonatlı sabahlarda,
Kararan yürekler en çaresiz anlarda,
Yitirmesinler hayallerini,
Durmasın istikbal mücadelesi.

Engin denizler kaplar,
Yüreklerin ufkunu,
Masalsı akşamlarda sularda solar,
Peri kızlarının gülümsemeleri.

Yıldızların kıyametinden gelen,
Kalp pınarlarının coşkulu esintilerini,
Bize geri getiren,
Parlak sularda oluşan,
Mehtaplı bir toptur.

Deniz korsanlarının,
Eski maceralarındaki,
Balık bacaklı kızlar,
Yok artık.

Kurak topraklarda,
Hayal edilen,
Saray masallarının büyüsü,
Silinip gitti,
Elektronik gözlerimizde.

Senden başkası olmayacak,
Yürek çarpıntılarıyla,
Tekrar tekrar istila eden,
Gönül okyanusumuzun,
Işık tayfındaki adacıkları.

Gül yüzün ve gülen gözlerinle,
Sürüm sürüm süründüren hasretinle,
Kabuğunu kıracak ve sevgini,
Grinin mavi enginliğiyle,
Uzak sulara göndereceksin.