hani akşamlar açılırdı yüzümüze
aydınlığı sarı odalı kapılar
çocuk neşesiyle okşanırdı hüznümüz
ağlamak isterdik ağlayamazdık
boğazımızda düğüm düğüm hayat
dışarının ölü karanlığı
sokak lambalarına bakan penceremiz
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
hâlâ uyuşuk uyuşuk ve anadan doğma şehla bakışlarına
şiirler yazıyorum...
sözcükler kıskanıyor dudaklarımdan düşmeyen suskunluğunu
seni yalnızlığımdan bile sakınıyorum.....çok duygusal içten. kalemine sağlık. hayırlı bayramlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta