Uzak kalp Şiiri - Zennun Akdağ

İnsanların yüzüne baktın mı?
Kaybolmuş çocuklukları yüzlerinden silinmiş
Kaç kez doğurmak gerek diriltmek için
Kaç kez İsa?
Öldürmek için kaç kez Musa?
Yağmur çöküyor karmaşık anılarıma
Bir denizi bile yok bu kentin?
Neden yazdırır ki?
Kaba insan eti, şehvet çıkmazı 14 numaradayım
Bir çıkış bulsam geleceğim sana
Kanatları tekmil kuş gibisin
Uçup gitmeye hazır
Gezinirken yüreğime bıraktığın iz pençelerinle

Biliyor musun daha önce hiç ölmedim
Düş kırığı şehvet döngüsü aşk
Oysa ağlamaklı bir cenaze töreni yakışırdı
Gri olsun mezar taşı aşkın
Narkozdan öldü desinler en uzak kalp ameliyatı
Boşuna. Biliyorum onca telaş
Hiçbir ömre sığmayacak o sahte sözcük,MUTLULUK