Uzak Dur Şiiri - Güvenç Sözeri

İçimde hüzün…
İçimde sen…
En ağır intikamımı alırken bu gece ben
Bütün parmaklarım kan revan içindeyken
Limana yanaşırken dolu dolu gemiler
Kırıp döktüklerim batarken ayaklarıma
Hep yoklukla tanımlanmış bende keder!
Üzerimde eskimeyen antik bir kahır
Yüzümde donmuş bir gülümseme
Eğreti bir mutluluk, bütün bildiğim…
Tutuştu ne varsa tutuştu bu gece!
Tutuşmayansa yalnızca ellerimiz…
Tutuşmayan yüreğimiz…
Tutuşmayan kederimiz…
Kapını çalarsa eğer tutkularım
Korkuyla, dehşetle açılırsa gözlerin
Uzak dur derim sisli gölgemden!
Uzak dur seni hayatın kıyısına çeken gözlerimden!
Uzak dur düşüncelerimle kayboluşlardan…
Sessizliğimden…
Uzak dur…