paslı bir akşama kahırla düştü sada
ezdim narın gururunu
çirkefin gözlerime yapışan mahmurluğunu
putmudur bedenin
tutki fındıklara fıstıklara aşina değilim
jan valijan cüssesiyle
kokluyorum adımlarını
gülümse bir kahır düşsün göğe
bir imdat
mazi ve ati
yengeçler belki kalacak yarına
kim soyacak endamını
karanlık bir sokakta
ben yokken
ben yokken
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!