Özlediğinde mi yazar insan,
Hiç konuşmadan, varlığına sığınan,
Ne bir dost, ne bir yabancı gibi,
Sanki hayatına sessizce dokunan.
Göz görmez, el değmez belki,
Ama yürekte yer eder derin bir iz gibi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.