Uzak!
Uzak bana yollar,
Vuslat uzak.
Bir türlü ulaşamadım.
Ya da erindiğimden başaramadım
ve her başarısızlığa bir isim koydum kendimce.
Uzak!
Somutlukları soyutlamakta üstüme yok.
Bir de yolun yarısından dönmekte...
Çünkü yol yürümek bana uzak.
Menzillerin ise yakın olmadığı kesin.
Şevkin damarlarımda dolandığını hissettim bir zaman,
Direncimi kıracak bir sen buluncaya kadar.
Çabalamaya takatsiz,
Umutsuzluk şimdi vücudumda dolaşan.
Kayıt Tarihi : 16.4.2008 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!