Uzadıkça Hayat Sürgünüm

Uykunun tutmadığı şu saatte
Umuda tutunma hayali kuruyorum
O altında yıkıntı olduğum hatta,
Boğuştuğum hatalardan öğüt alıyorum
Sen derin uykuda kapalıyken gözlerin
Düş olup yanımda beni süzüyor.

Uzadıkça bu hayata sürgünüm
Tutunacak bir daldan yoksun ellerim
Isıtma telaşında akıl kıvrımlarım
Buz gibi soğuyan duygularımı
Nafile çaba gösterisi sayıkladığım
Yine saklanmalıyım kendi içimde.

Ve doğan her güne inat
İmdat çığlıkları doluyor içime
Hoyrat bir dünyada kırık kanatlı
Zavallı kuş misali kalbime
Takatsiz ruhumla tutunuyorum
Sen derin uykuda kapalıyken gözlerin
Düş olup yanımda beni süzüyor
Ve üşüyen duygularım ölüyor. .