Uyuyan Koyunlar Şiiri - Mehmet Ay 2

****UYUYAN KOYUNLAR*******

Yüz yıllar geçildi kâhil kalındı,
Modası geçmez cehalet şahane.!
Görünmez, bilinmez şeye aldandı,
Beş para etmez cehalet şahane.!

Tarihten işkenceler getirildi,
Aslını bilmez akıl yetirildi,
Anası hürafâ yorum yapıldı,
İlimi bilmez cehalet şahane.!

Ezelden ebede karanlık yolda,
Anlamı bilinmez ayeti dilde,
Huzurda diz çöker sefil varında,
İnsanı demez cehalet şahane.!

Uğrayan yerlerde kafa karanlık,
Aslını red eder böyle yakınlık,
Ezzelde böyleydi bunca yetimlik,
Uykudan kalkmaz cehalet şahane.!

Tanrıyı bilmezler duâ anlamaz,
Söylenen sözlerin dilini bilmez,
Bir anlasa yahu bu nedir demez,
At gözlük çıkmaz cehalet şahane.!

Yavşaklar çoğaldı yandaşlar bir çok,
Gözünde perdesi karanlık el-hak,
Uğratılır yan yola gel artık çık,
Semerli bıkmaz cehalet şahane.!

Miadı kimseye sözü de olmaz,
Kendisi özğürdür takılı kalmaz,
Dinin de insan var gayrısın bilmez,
Boş yere yatmaz cehalet şahane.!
30.07.24 / Saat 09,29
MİADI (Mehmet AY)