Uyuyan Dev Uyansın Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Maddeten esirken halk;
Bilmez, zanneder hürüm.
Gelsin seçim rüşveti,
Yaz mevsimi kömürüm.
İdrakler devşirilmiş,
Beyinler hep kötürüm.

Hakiki duruş gerek;
Üç maymun; sağır, körüm
Katolik nikâhına;
Milli servet yüz görüm
İmam aynı sofrada,
Çiğ köfte, ayran, dürüm.

Bakanlık, müsteşarlık?
Vatikan amir kurum.
Haham, papaz kol kola;
Ermeni, Yahudi, Rum
Kiliseler, havralar.
Diyalog, panel, forum.

Rahmani ölçülerle,
Çelişir bunca yorum.
Taşlar bağlı, köpekler
Serbest. Ne tuhaf durum?
Hangi dindensin söyle?
Yok, sana başka sorum.

Mizanda yapılacak,
Gerçek açık oturum.
Yerini göreceksin;
Ya gayya, ya uçurum.
Utanmadan söylersin,
Dine güveniyorum.

Üç kuruşa satıldı,
Mülküm, servetim, borum.
Bir de sahte şekavet,
Ben öz yurdumda horum?
Gerçek maksat yıllarca;
Susmasın ötsün, borum.

El uzat ey sevgili!
Önderim, sönmez nurum.
Yükselsin güneş gibi,
Tekrar milli onurum.
Ben ki üstü küllenmiş,
Bin yıldır yanan korum.

Bir devi uyandırmak,
Budur emelim, zorum.
Köylü kentli birleşsin,
Ses versin Tokat Çorum.
İstanbul, İzmir, Bursa
Erzincan ve Erzurum

Ozan hadim hep hakkı,
Söylerim. Bu, kusurum.
Kınayana aldırmam,
Hakk rızası, umurum.
Dünya meşakkat yurdu,
Ahirette huzurum

19 Ağustos 2010
Altındağ