Uyut Beni Gözünün Evinde Sükûn İçin ...

Âsi serçem,
örselenmiş yeniden dizlerimin derileri
yaralarıma gizlediğim özlemim açığa çıktı
yağmurumun gözlerindeki yaşı gördün
sevdam hırpalanmış
yorgun…
çürüyorum…görmüyor musun..?
kâğıttan hayâller yaşıyor akşamın begonya kokularında
hadi,çak çakmağını
tutuştur bir ucu sökülmeye başlamış sevgimi
tütsüsünde raks et,Zennûbe edâsında
kahkahalarını sal gecenin çiğ düşmüş yüreciklerine
hisset ezilen,
kırılan kemiklerimin çıtırtılarını Puhu kuşunun gagasında
ve umursama, papirüse şerh düşülen, Senli hayallerimi
bir lâhza nefes gibi sal beni yüreğinden,
mavilerini yumarak kirpiklerinde…
uyut beni gözünün evinde sükûn içinde zehirleyerek
kavur rüyâlarımı ateşin dudaklarında
çığlıklarımı hüzne prangala uçurumlarımda
bak,
varla yok arasında yalnızlığımın ayak sesleri
ben düştüğüm kaldırıma yadırgı
dudaklarım mavi saflığa susuz
asılı kaldım sessizliğe
hoşça kal
sende ölmeye gidiyorum
sevilirken unutulurmuş insan sessiz sedâsız
hadi,
uyut beni gözünün evinde sükûn içinde zehirleyerek
şimdi zemheride yanmak,
şimdi mavinin ruhuna tutunmak
…………….vakti…