Uyumuyoruz Şiiri - Ebru Ünver

Gecenin sessizligine bürünmüs sokaklar
Sokaklar uyuyor
Annem uyuyor, babam uyuyor kardeslerim uyuyor.
Bir ay uyumuyor, bir sen uyumuyorsun birde ben
Sen ayri memleketlerde kader pesinde birde ben senin pesinde
Kursun yarasi gibi icimdeki yara, bicak gibi sen saplandin birde icime
Gozyaslarim dirhem dirhem
sensizligin acisindayim simdi,
Korkum bu karanliktan
Korkum bu yalnizliktan ve en cok bu sensizlikten
Sekil verilmemis topragiz biz seninle
Sen yerlerde, ben yerlerde
ve yok suyumuz yok umudumuz sekillenmeye
yasaklarla, gunahlarla, kacislardayiz
Can mücadelesi bu
Ellerimiz ayri, gozlerimiz ayri, ayri semalara bakmaktayiz
Yürek ayni atar, can birbirine yanar
kavusmasada eller, ve baska semalarda edilsede dualar
sever yürek, yanar yurek biz mapus duvari olmayan bir mapustayiz!
Ebru Ünver