Bir kış vakti yolda yürüyordum.
Bir köpek vardı, baktı bana çaresiz.
Öyle bir soğuk vardı ki üşüyordum.
Ne yapmam gerektiğini düşünüyordum.
Değerini bilelim buğdayın, kepeğin.
Derken bir dostu geldi köpeğin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta