Bir kış vakti yolda yürüyordum.
Bir köpek vardı, baktı bana çaresiz.
Öyle bir soğuk vardı ki üşüyordum.
Ne yapmam gerektiğini düşünüyordum.
Değerini bilelim buğdayın, kepeğin.
Derken bir dostu geldi köpeğin.
Bir dilim ekmek yedi kabın içinden.
O gür sesiyle havlamak geldi içinden.
Teşekkür ediyordu arkadaşına sanki.
Değerlerimiz bizi biz yapar inan ki.
Kayıt Tarihi : 22.2.2023 19:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
paylaşarak çoğalıyoruz projesi için yazmıştım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!