Uyumama Nöbeti Şiiri - Melik Haker

An gelir kaybolurum
Samanyolunda bir yıldız ardından,
Gün olur eski bir viranenin temelinde bir tuğla.
Ne yağmurlar gördüm,
Eski ihtiyar eller gibi çizgi
______________________________çizgi yüreğim.

Boşluğa yaslanmışım
Sevgi aşk dilemekteyim;
Kim ne verirse alırım.
Parlatıp parlatım asarım
Hayatımın üstüne;
İşte benim hatıralarım.

Bir dalga olup aşkın kıyılarını dövüyorum.
Hayalin peşinde çürümekte beynim.
Neden bu yaşanmamış hayatın bedelini
Her gün yeniden
Yeniden ödemekteyim.

Bırak bu eski yırtık sözleri.
Sen çek jilet gibi tutarlı yalın,
Akş iksiri içeren,
Kıyak dörtlükler dök.
Dök ki açılsın için,
Bu efsunlu ağızlar senden değil,
Biliriz bunu be,
Abim...

Gene içmeden sarhoşum,
Uyumama üç beş nöbetindeyim.
Komutan yat dese hiç acımam,
Yakarım teskereyi de
Uyumam, hemşerim.

Say ki içmişim
Güzel bir kafadayım
Şairleri ayık mı sanırsın
İnsanı sarhoş etmektir en iyi bildikleri
Duyguların kokteyli
Albenisi olan bu şiirleri iyi dinle
Oku ki için bayılsın

Gece yarım olmuş hala direnmekte kalbim
İçi koca bir şişkinlikte,
Bedenimi ayakta tutmada,
Öyle aç ki bu ruh;
Ciltlerce şiir yazsam
Kanar mı hiç
Gönül evi.

Melik Haker (Ekim 2009)