Bazen sadece uyumak istemek,
hayatı yaşamaktan vazgeçmektir.
Yaşamak nefes almak değildir ki,
nefes alan ölüler tanıdım.
Tebessümüne hüzün katılmış, değerli insanlar vardı.
Göz torbalarını kuşatan kara bulutları gördüm.
Vazgeçmeden devam eden,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta