Uyumak İsitiyorum Şiiri - Çetin Zor

-Biliyorum hata benim
Ben suçluyum
İstemedim böyle olsun
Razı değil buna gönlüm-

Karşı koysam da olmuyor
Ardım sıra gelenleri durdursam da
Ilık rüzgarlar bekliyor nisanda insan

Sanma ki bahçemin tek gülüsün
Ezgi bilir misin tek notalı
Neşem şu gül dalında
İçinden geldiğince
Nasihat ediyor bana
Koy cevapsız sorular arkadaş olsun
Asılsız aşklar için ağlama
Naz etme gönül n'olursun

Her düşümde bir bulut iniyor yere
Alsam seni geçsek içinden
Yanlış şeyler de getiriyor aklıma
Keza bir tek adın bildiğim
Tuhaf bir aydınlık doluyor içim
Işığım hadi gel seninle mezara girelim

Duyuyor musun sesleri
İzleri takip et
Yanımda ol
Elimi tut
İsterim seninle ve sen varsan olsun
Teslim olamıyorum bi'türlü
Anlıyor beni ve peşinden koşmamı gönül

Eriyor yavaş yavaş umutlar
Tersine döndüremem sensiz hiç bir şeyi
Dünyalara değişmem güvenebilsem
Ekşim ekşim ekşiyor yüzüm

Solan güller tekrar açar
Resimlere bakarak
Oluruna bıraktım her şeyi
Mezarımın taşı
Asi rüzgarların uysal arkadaşı
Zamanın perdesel filitresi zifiri karanlıklar

Meslek edindim canım yalnızlıkları
Ben olmasam da ışık var senin için
Isınırım diyorsun elbet nerede olsam
İçimde bir matem
Ben matemler içindeyim
Bugün işim gücüm seni unutmak

Neden herkesten çok seni sevdim
Sonu hüsran pişman bir adamım ben
Hatırımdan çıkıp tarih olmuş
Bir ninniyi duymak istiyorum yeniden