Uyumak Şiiri - Bekir Yüzer

Ruhumun sıkıldığı o işkence vakitlerinde
Kağıttan bir gemi yaptım
Sonra tüm benliğimi ve umutlarımı doldurdum içine
Vede büyük bir törenle indirdim
Hayatın acımasız okyanuslarına
Kalbimin zifiri zındanları
Bomboş şimdi ne bir umut nede bir gelecek
Takvimlere bakmıyorum artık
Saatlerede ve tabiki aynalara
En iyi yaptığım şey
Galiba uyumak
Hiç bulunmamam gereken bu hayat tarzından
Uyuyarak kaçmak
Hani bahar gelirde mis gibi açarya çiçekler
Yağmur yağarda toprak sanki pasta gibi kokarya
Nefes alıyorum ama hiç kokmuyor bana
Ne toprak nede çiçekler
Her aldığım soluk sensizlik kokuyor
Sanki cehennem burnumda tütüyor....