Boşluğa bulut
Buluta yağmur
Yağmura toprak
Ne güzel uymuş
Gündüze güneş
Güneşe tarla
Tarlaya başak
Ne güzel uymuş
Başağa buğday
Buğdaya insan
İnsana emek
Ne güzel uymuş
Emeğe eylem
Eyleme yürek
Yüreğe sevgi
Ne güzel uymuş
Kayıt Tarihi : 7.11.2006 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Satır satır
Nasıl dile gelmiş
Uyum...
barışa güvercin,
güvercine mavi,
maviye ecevit,
ne güzel olmuş...
çocukluğumda annem, beni hırdavatçıya gönderir, kirece katmak için boya almaya gönderirdi. derdi ki; oğlum ecevit mavisi diyeceksin... bu halk seni böyle benimsemişti...
Güvercinler
Güvercinler kanat çırıyordu
Mavi göklerde,güneşe doğru...
Yorulunca,salıveriyorlardı kendilerini maviye
Sonra,caminin havlusuna gelip dinleniyorlardı
Güneşin çocukları karşılıyordu onları
Kapalıda olsa gözleri,yorgun bedende...
Onları,sürekli izliyordu kasketli mavi amca.
Minik avuşlarda bugday taneleri,
Güvercinlere serpiyorlardı, yarının umutları...
Yürekleri çarpıyordu,umut serpiyorlardı...
Işıldayan gözleriyle,aydınlık serpiyorlardı...
Özenle tek,tek topladı bugdayları güvercinler...
Barışı,Adaleti,umudu yüklendiler kanatlarına...
Yeniden havalandılar maviye doğru..
Bıkmadan,usanmadan güneşe doğru.
Okan Nar
TÜM YORUMLAR (5)