Uykusuzlar uyuyakalmışken yorgunlukların saltanatında düşler vezirlik yapardı göz kapaklarına.
Doğmamış bebeğin kulakta bıraktığı sedanın sarhoşluğuyla fırladım yatağımdan.
Ayağım bardağa takıldı,
Kalbim kırıldı,
Kan revan sular altında;
Hatır gönülün karışmayacağına karıştı doğmamış yaşadı.
Hiçlerden bir evvel zaman açıldı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
