Uykumu bölen kim? Şiiri - Cevat Çeştepe

kim bu gecenin en olmayacak saatinde,
ince bir çizgi gibi uykumu ortasından bölen.
eski tarihlerden bir mektup desem gelen,
faillerini çoktan kaldırdım tozlanmış raflara,
efkarımın küllerine koşmaz artık pervaneler.

ebem kuşağının altından geçiyorum sanki.
demir bir cenderede yüreğim, şekil değiştiriyor.
anlaşılmaz bir sabaha doludizgin koşuyorum,
esaretime adresimi ellerimle veriyorum.

gelen hiç kimse değil, sadece senin gölgen.
anlayacağım dilde çıkıyorsun merdivenlerden.
bir parça gücüm olsa yakalayacak gündüzü,
inanılmaz bir delilik gibi tersine çevirip her şeyi
sil baştan bir yolculuğun güvertesinde dururum.
eminim sen gardiyan olursun orada bende mahkum.

saklanacak ne varsa kalkar sessizce sandıklara.
erguvan renkli baharlar yaşarız kimsesiz kıyılarda.
itiraf kalmamış, ifade kayıt altı, kalem kırılmış,
kırk gün kırk gecelik halaydayız düğün alayında,
iki kişilik uykumuz bölünmez artık bundan sonra.