Uykuda insanlar, ölünce uyanırlar.
Sonsuza uzanan hayattan kesit ölüm.
En büyük meydanda hasattan utanırlar.
Uykular dirilir, başlar yeni bir bölüm.
Yedi renk iklimi, kuşatır tüm mahşeri.
Yöneliş rahmete, yada korkunç azaba.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.