Uyku Ayakta Düşler Teyakkuz

Yıl iki bin dokuz, aylardan temmuz
Zaman gece ve zaman sensizlik

Saat sensizliğin kaçı bilmiyorum ama
Beynim cadı kazanı sanki

Uykularım yine kuş uykusu
Uykularım ayakta, düşlerim teyakkuz

Bu zifiri karanlıkta ve bu gece yarısı
Bu sebepsiz sancı da neyin nesi

Ki,yaşanmışlığım haraç-mezat
Sevdalarımsa işporta pazarlarında

Yıl iki bin dokuz, aylardan temmuz

Duygularım düşüncelerime,
Düşüncelerim sevdana prangalı

Sağa sola dönmek ne kelime
Yatak yine ahtapotun kolları
Yaşanmışlığımsa hala keşkelere tutsak

Ne garip değil mi
Ne anlamak ne anlatmak,
Nede pişmanlık çare değil artık

Çünkü
Darağaçları yargısız infazlara kurulu
Sevdamızsa ayrılık mezarlığında gömülü

Ve her şey için çok geç artık
Belli ki yaşanacaklar yine çaresizliklere
Ömür denen hayatsa zaten ölüme gebe

Kaşif Kani ERTÜRK