Uyku arası-antrakt Şiiri - Cevat Çeştepe

Düşünüyorum da bu çocuk nasıl çıkmıştır dünyanın en tepesindeki
bu yalçın ve yüksek kayaların üstüne... Üstelik hiç yol olmadan ve
üstelik çırılçıplak... Oysa uyanmayı beklemeden., kalemi tutuşundan
tanımalı ve benmişim demeliydim… Oradan lacivert karanlığındaki
yıldız-yıldız gözlerle gökyüzüne bakan çocuk meğer benmişim...

/ölen düş perileri midir yoksa çocuklar mı bir şiir bile yazamadan/

Uyanınca., hiç keşfedilmemiş o dağların zirvesinden ve yazılamamış şiirlerinden tanıyorum ki., evet benmişim o ölen çocuk... Oysa ölmeden önce ne çok severdim göktaşlarını en az dolunay kadar...
Ve ne çok isterdim dağların zirvesinden gökyüzüne bakıp şiirler yazmayı...
. . ,
Şimdi sıkıca ört üstümü anne., uyumak istiyorum., belki bir film görür
ya da bir şiir olurum.., Ört üstümü anne....
.
Cevat Çeştepe-2011/2022
"Uyku sinemalarından -1"