Kuran nice kurmuş senin adını
Bir yarı ölümsün, karanlığa yol
Göç ettirir, akıtmaz da kanını
Hiç gerdirmez kanat, hiç oynatmaz kol.
Ne zaman eskitir, ne asır seni
Çözemedi gizemini âlimler
Yırtarak ansızın o ak kefeni
Sende sedef olur nice zalimler
Zengin de fakir de hep sana muhtaç
Deli gönül sende teselli bulur
Sevenlere hele, en büyük ilaç
Uyumak yaraya merhem mi olur?
Hayır, sevenler hiç ram olmadılar
Mecnunlar uykuda bile ağladı
Hasretle kavrulan o sevdalılar
Cefasından, sana hiç sığınmadı
Kayıt Tarihi : 3.8.2006 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Baki Öztokmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/03/uyku-68.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!