Uyku Şiiri - Hatice Polat

Uyku çöker gözlerine...
Ağırlaşır göz kapakların...
Ama sen uyuyamazsın bir türlü...
Yüreğin tıka basa onunla doluyken,
Nasıl olurda yarıda olsa ölebilirsin?

Yorgunluk çöker dizlerine,
Ağırlaşır diz kapakların...
Yere dahi oturamasın...
Bedenin onunlayken sen yerin olamazsın...

Hayat çöker ellerine...
Sallarsın ellerini gitmez bir türlü...
Yapışıp kalır parmak aralarına...
Senin en son kaybettiğin hayatın onda kalmışken
Yeni bir hayatı istemezsin...

Ve o çöker yüreğine...
Sahip olduğu en güzel yere oturuverir gene...
Onu ilk gördüğün yerde,
Unutursun onu unutmaya dair ettiğin bütün yeminleri...

Uzaktada olsa o,
Yüreğindeki Ona iyi bak...
/Mayhoş