Susturduğunuz kadar konuşuyorum.
Bıktığınız kadar karşınıza çıkıyorum.
Siz ne yapıyorsanız bana,tam tersini giyip bakıyorum gözlerinizin içine...
Öldürüyorsunuz.
Öldürdüğünüz kadar doğuruyorum kendimi.
Vurduğunuz kadar iyileşiyorum...
Sadece,artık biraz daha dik duruyorum.
Affedin, sizden sonra kimseden dayak yemiyorum ve susturulmuyorum.
Elbette ki ölmüyorum,
Ama hala her gün yeniden doğuyorum.
Alışkanlık olmuş,
Ne yapabilirim! ..
/Mayhoş
Hatice PolatKayıt Tarihi : 12.12.2011 18:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/12/susarsam-bil-ki-konusuyorumdur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!