Uygarlığa Mezarı Şiiri - Sevinç Kavuk

Hukuk bitti hak duruyor alnına haykıran selam
El pençe göz yüreğinde baş eğik ağlar, ki ezam

Aritmetiği yoran! Yuvam emre sana soran duram!
Diz üstü şahadet burkuldu kanıyor, kanadı şuram!

Kol pençe dil ucunda ezber ağası eyyam
İki yolun ayrıcında kurulu firak, ki yazıklı ahkam

Hesap fincan oyununa final düşer filum, anlatılan
Can bölümlenen dal gelirse oluş birliğe diye mekan

Fütur etme füze salamaz bir fütürist güfteden güleç
Yay yazgına gergin sapan dergahından inanç

Hüsran! Vicdanına uzan! Saymaca! Okunur mu ezan?
Asrın azabına doldurduğun seyri gazaplı eşik o hazan

Dayan! Ruhuna uyan! Figan, o zaman çalan, amansızı
Ol! Yarına doğan, alnının çatının o sokak ortasını kazı

Sömürge kazancı o kurt dalışı içi dışı bu tam ayarla
Nurun ağlasın sen yorma uyarı kavuş donatan sağlığa

Havlattı! Uygarlığa mezarı sahibindi o kazdıran!
Havladın! Kazdığın ayak yolu ayarlı şifahen akan…

Bir kaşık su sel iken yığınlığa akan şimdi o kan
Beş bin yılı katlederek kaç gününü doyurur, acıkan

Allah güzelliğine ruhun şerefi dua olacaktı evlat
Beş bin yıl daha canına kıydığın olacak mı ki ecdat?

Vatansız yaşam tattırılı bütün insanlık, şerefsizliğe
Şerefsizliğin ilk yaşına girerek gidilir mi ahrete?

Nezaketlere teşekkür ediyorum nasıl diyeceğim ki…
Doğum günümdü, girdim ilk şerefsiz yaşıma…bağışla beni

Sessiz kalışıyla yüreğin büyüklüğü bağışlarla
Yeni bir uygarlık çağı yaşına doğacağız… belki

Kaç şerefsizlik kuruşuna birleşen ciğersizliğin eserini dikmeyi
Başardılar! Şerefsizlik yaşına son insanlığı eğmeyi…

Kasım 2007