Sabriye Babaoğlu Adlı Antoloji.com Üyesinin H ...

şiirlerinde gittikçe yükselen bir akıcılık hakim.mısralarında müthiş bir işçilik...her şiire gizem bulutlarını ekiyor.okuyanı hem susatıyor hem zehirliyor. ben seni tehlikeli dip notuyla 'efsunlu sair' diye de defterime yazdım...

sevgili üstadem gülüşünde saklı senliğin bir buzdagını eritecek kadar sıcak ve içten şiirlerini her okuduğumda derin izlerden sızan acılarımı hatırlatıyor ikidamla gözyasımla toparlayorum kendimi yüzündeki tebessüm hiç kaybolmasın üstadem....ve yaz yüreğindeki renk paletini senle bır olmus duyglularını acıyı tatlıyı neseyı gözyasını ben seni tanımaktan ve okumaktan cok mutluyum iyiki varsın kalemin daim olsun şairem saygılar

Üç kuruşa beş köfte satılırmış eskiden İstanbul sokaklarında.. Ben oralardayken köfteciler sadece futbol maçlarında stadyum önlerinde olurdu... Üstelik o zamanlarda 'kuruş' da yoktu... Bir gün.. Tutamadım kendimi.. ekmek arası 'tükrük köftesi' :) önemsemeden kirli temiz... tadarak hissederek....

İzmirin dilberi... yürek... Can kadın...

Varlığını bilmek.. bir yerlerde.... Stadyum önünde bekleşen köftecilerin varlığını bilmek gibi.... Hasretin ise, hayatında bir tek kez tattığım o tadı delice özlemek...

Hep var ol tamam mı? Önündeki tezgahta ellerine yoğurduğun şiirlerin olsun... Parayla değil yürekle tadılsın....

Sevgimle zülalcem...

ve umutla...

batsın bu dunya
bitsin bu ruya
aglıtıp gulenlere
yazıklar olsaun
doğmamış çilekler,
yaşanmamış dertler hasret çeken gönuller benimmi olsun
benne yaptıııııııııııııım kader sana makhukum etti beni bana
her nefeste bin sitem vatr,
şikayetim
şikeyetim
şikeyetim bu yorum yazanlara yazıklar olsun
yazıklar olsun duşunduğunu değil
duşumnmediğini yazanlara
gerçekleri gizleyenkere

O DEĞERLİ BİR DOST.. ARKADAŞLIĞIN DOSTLUĞUN NE DEMEK OLDUĞUNU DERİNLEMESİNE İFADE EDEBİLEN YAŞAYAN BİR ARKADAŞ BİR DOST BİR HEMŞERİ..


Sevgili Dostumuz Sn.Sabriye Babaoğlu'a İthaftır..

BİLMEZMİYİM

Yazın sıcağı kışın ayazı
Ne yakar ne dondurur yüreğini
Hep uyanışların seherlere çeyrek kala
Yedi dağın ateşi titrerken bedeninde
Buğun buğun işler yüreğinde kaygılar
Boncuk boncuk terler beynin
Göz bebeklerin diken tarlası
Tükenmez tedirgin soluyuşların
Çünki sen yavrularına ANA sın

Susuşunda binbir dert ağlar
Aaaah ki ellerinde çiçekler kanar
Direncin bi başına her zorluğa
Kaç cesaret erir,tükenir içinde
Bir dinamit patlar gibi her sabah
Öyle bir yara ki içinde kimsesizlik
Ve hep susmak yalnızlığın ayazında
Notalara sığmayan hüznünle
Neyleyim sen ANA sın ağlar ağlar susarsın

Bedeli ödenemeyen acılarla
Sürgün duygularında isyan
Yüreğine dokunsam dağılacak
Bi yanda bitmeyen deli hasretlerin
Bi yanda inadına deli yalnızlığın
Bir türlü aman vermez kara gecelerde
Bu kaçıncı düşüşün zamanın gözünden
Ve yunuşun hep melal denizinde
Sonra öpüp uyandırışın yavrularını

Bir gün körfezin mavi ninnisiyle
Ve bir şarkıyla uyanabilsen gün'e
Çocuklarının pembe gülüşleriyle
Bakışlarında hep ana sıcaklığı
Yavruların kanatlarının altında
Kim bilir böyle kaç mevsim yaşadın
Ellerinde emanet titremelerle
Aaah be dost ben yazsam tükenirmi acı
Bilirim yavruların her derdinin ilacı..
...........................Dünyada Bir Sürgün...
Ali Başol/Deli Poyraz/29/03/08/Solingen/Almanya

Gizemli 'GERÇEK' bir şair.

Kendine 'YAŞI' kadar yakın, Sizede 'YAŞI' kadar uzak.
Kendini tanımak için 'ŞİİR' lerine bak!
Şiirlerinin; her biri diğerinden daha içerikli. Hepsi içten, samimi.
Tertemiz bir yüreğin en sıcak köşesinden akmış bir
pınar gibi. Temiz, saf, berrak, leziz ve lezetli.
İşte bu 'Sabriye BABAOĞLU' harika bir insan *****

*hayat;
hata yapmamayı değil, hatadan ders çıkartıp tekrar etmemeyi öğrenme sanatıdır,
dünde olanları sorgulamayı değil, günü iliklerine kadar yaşayabilmeyi ve yarını proğramlamayı öğrenme sanatıdır,
içindeki sese her ne olursa olsun kulak verme sanatıdır,
danışmadan yola çıkılmamayı öğrenme sanatıdır,
büyük konuşmamayı öğrenme sanatıdır,
bol keseden söz vermeyi değil, verilen sözün arkasında durmayı öğrenme sanatıdır,
sevmekten daha çok sevilmeyi öğrenme sanatıdır,
paranın amaç değil, araç olduğunu ve paranın satın alamayacağı bir takım değerlerin olduğunu öğrenme sanatıdır.
*hayat;
sanatsa bizler de sanatçılarız.
o halde.
*ya sen hayatını yaşarsın, ya da hayat seni! …

Sıcak,içten duyguların
Fantaziye kaçmıyorsun
Faso,fiso yazmıyorsun
Yazmak sana yakışıyor

Sus...
Hiç birşey duymak istemiyorum, hiç birşey.

Hani sen benim aklımı severdin?
Hani bizi birbirimizden daha iyi tanıyan, başka hiç kimse olmayacaktı dünyada...
Eğer hala böyleyse, o zaman sus...

Neden konuşuyorsun?
Sus....

Anlıyorum, biliyorum, bitmişliğimi, bitmişliğini hissediyorum.

Sus, hiç birşey duymak istemiyorum..

Senden duymak istediğim tek şey, benden uzaklaşan ayak seslerin....

Sus ve git...

SEN HAYALSIN
Sen bir hayalsin bana,
Ama sevgin gerçek yüreğime,
Sen kır çiçekleri,
Gözlerin gerçek düşlerime,
Duman yok olsa da sevgi küldür,
Rüzgâr savursa da deryalara gene vardır,
Endamın hayal olsa da
Sevgin candır bana
Varsın biliyorum; uzaklarda bir yerde,
Yalnız kalmış çiçek dalısın,
Yüreğimde yanan kor alevsin,
Güzelliğin yüreğinde,
Endamın resimlerde kalsın,
Sevgin yüreğimde,
Bakışların gözlerimde kalsın.
Bütün çiçekler verse kokusunu
Tutmaz yerini düşlerdeki ten kokunu
Sarmaları karanlığın geceleri,
Yetişmez düşlerimdeki sarmalarını
Ulaşılmaz dağ başları yakın kalır,
Hayaline sergen olan düşlerim yanında
Sarılmalarına geceler yetmez,
Dursa dünya, sen olursun bana hayat,
Bakışların yeter gelmese de güneş,
Sen bir hayalsin bana,
Sevgin gerçek yüreğime!

İSMAİL TÜRKMEN