Sebahattin Deviremli Antoloji.com

Yaşamın gercek anlamanı merak ediyorum acaba mutluluklar arkasına gizlenmiş bir boşlukmu, yine kafam kurcalanıyor cözemiyorum.
Bazen hüzünlerime engel olamıyorum tıpkı gülmek isteyipte gülememek gibi garip bir şey. Merak ediyorum mutlu olan varmı acaba,veya nasıl duygu tadamadım, açıklayamıyorum.
Yine boşluklara konuşuyorum oldum, teyibimde çalan eski dokunaklı bir şarkı beni eskilere götürüyor. Cama vuran yağmur taneleri karışırken göz yaşlarıma karanlıkta bir hayale takılıyor gözlerim ve tekrar geliyor yanlızlığım morelim bozuluyor bir sigara daha yakıyorum seyrediyorum bir ceza evinin penceresinden insanların hareketlerini ve donup kalıyorum. En azından mutlulukları ve ümütleri sürüp gidiyor caresizce... Ama öyle bıkmışımki her şeyden kimi zaman mutluyum mutluluk içinde yinede mutsuzum.Gözlerim bezerken şu dünyada k,mbilir hıçkırıklarla ağlarken bazılarıda nemli gözleriyle kurtuldu diyecekler ve bir sır gibi ayrılacağım aralarından bir gün gelir unutulacağım. Düşünmeyeyim diyorum bütün bunları ama düşünüyorum elimde değil tek çarem ağlamak işte şimdi ferahlar gibi oldum. Belkide çare değil artık ağlar gibiyim bu son sözlerim belkide son satırlarım bu kapıdan son çıkışım belkide son gülümseyişim bilmiyorum. Ama bilinmezlerle erişilmesi hayat olan isteklere koşuyorum.
..