Melike Kaya Antoloji.com

Yoksun...
Söz vermiştin! Asla bırakmayacaktın, sensizliğe mahkum etmeyecektin hani! Kara toprak benden daha çok mu sevdi seni? onun için mi bırakıp gittin beni! Şimdi ben, sensiz geçen saatin her bir dilimine parça parça edip yokluğunu, zamana tutsak ediyorum kendimi.

Sevdim... Hem de çok sevdim seni... Kaldır güzel başını kara topraktan ey sevgili! Kaldır da bir bak göre biliyor musun? Yaşadığım sensizliğin çaresizliğini. Özlüyorum hem de çok özlüyorum duyuyor musun beni? Ben bir avuç toprakla paylaşmak için sevmedim seni. Bende sana kavuşmak istiyorum içim parça parça kurumuş topraklar gibi...

Bilirsin karanlıktan korkarım çocuklar gibi... Dönüşü olmayan bir yolda yalnız yürümeye mahkum ettin sen beni. O yollar ki karanlık tüneller misali çevreler beni, bir umut ışığı yaksan atacağım hiç düşünmeden kendimi.

..