Zahide Eskici Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakk ...

Merhaba... Umarım şiir, hayatınızın bir parçası olmuştur... Umutla... Sevgiyle...

Hayal ve Sancı

Derin bir boşluk oluşmuştu bozkırda
Ufukta gördüğüm siluet, duman izi miydi
Atlılar mıydı yoksa, hayallerim mi ya da…

Tüy kadar hafif genç hayatlar geçiyordu
Gözümün önünden uzaklaşırcasına
Uzanıp ellerimle bir türlü tutamadığım…

Bozkır suskundu yine karanlığında…
Gözyaşlarım tek tek dökülüyordu yerinden
Ve tırnaklarım sökülüyordu kanarcasına…

Ellerimde iyice ufalayıp ta savurduğum
Gökyüzüne, toprak kokusunun haresi
Ve başağın tazeliği doluyordu yüreğime…

Yine ansızın, yine yanıyordu ellerim
Parmaklarımın ucundan çekilen kan mıydı
Yoksa… Yoksa genç bir hayat mı süzülen…

İbrahim Soyalar

Hikayesi: Demet’imize… Saygıyla anısına… Ve tüm sevgimizle… O hep on yedi yaşında…

https://www.antoloji.com/hayal-ve-sanci-siiri/

Merhaba... Ne anlatayım… Ne söyleyeyim yine… 2019 yılında 474 kadın öldürüldü… 474 insana kıyıldı… 474 can yitti… Kurban edildi… Ne diyeyim… Lal oldu dillerim… Buz kesti bedenim… Bu barbarlığa, bu çirkefliğe, bu yüzsüzlüğe ve vurdumduymazlığa daha ne denebilir ki… Dizlerimin üstüne çöküyor ve sonsuza dek susuyorum… Yalnızlığımıza… Saygı ve sevgiyle...

KADIN SEVDİ

Kadındı iyi ya da güzel bir insana eşdeğer
Kavramlar arasında sıkışıp hiç çıkamayan
Silinmiş kaybolmuştu artık duyulmayan adı,
Suskun titremekte zayıf morarmış bedeninde
Varlığına kavuşmaya bekleyendi insanlığı…

Kaba bir el uzandı önce narin ince benliğine
Tutmakta hain soysuz arsız, azgın soluğunu
Çığlığıydı derinden gelen vahşi sessizlikte,
Teninin altında dayanılmaz intihardı kalan
Acıda yiten feryadın izi kanamakta derinden…

Pay biçilen ona asırlardır ağlamaktı sessizce
Sevmeyi hemen hemen hiç hissetmezdi ama
Ezilmek karanlıkta titreyen yazgısında ritüel,
Hoyratça ruhuna ve bedenine sahiplenilmesi
Ak kefende asılı durup sunulandı kötü kader…

Bezgindi ruhu kurşun yarası saklı bedeninde
Yıldızlara uzattı ellerini yakalayamadı yine
Yüreğinin yerine bastığı koca bir taştı şimdi,
Uzun yollarda kalmış hayallerine dokundu
Hep dile geldi gözyaşlarına sarınan ezgilerde…

Bir gün yapraklar ayakucuna döküldüğünde
İnsan olduğunu öğreniverdi birden öncelikle
Sonra doyasıya sevmenin ne demek olduğunu,
Dokunuşunun en naif olan yumuşaklığında
Yeryüzü çiçeğe, bin bir taze renge bezendi…

Aydınlandı dünya parlayan güneşin ışığında
Dudağının o ateşli dayanılmaz ıslaklığında
Çiçekler açıldı etrafa rengârenk dallarından,
Öpüşü var oluşunun en derin sıcaklığındaydı
Bir anda her şey eridi kor olmuş soluğunda...

İbrahim Soyalar

https://www.antoloji.com/kadin-sevdi-2-siiri/

Merhaba... İyisinizdir umarım... Şiir, yüreğinizin bir parçası olsun... Saygı ve sevgilerimle...

YAZGIYA DOKUNUŞ

Solgun sarı bir güle sevdalı
Feryadı var kırılgan kalbimin,
Hüzünle dağlardan esen yelin
İçinden geçen ezgi ıslığında…

İşveyle karışık o hüzünlerini
Fısıldar edalı ıslak dudakların,
Sonra asırlarca susarcasına
Gömer adını masal tadında…

Dolunayın karanlığı çökmüş
Yüreğine bakar ağlarsın hep,
Çelişki yamandır anlatılamaz
Acısı saklıdır gizli sevdalarda…

İbrahim Soyalar

https://www.antoloji.com/yazgiya-dokunus-siiri/

Dostça kalın... Selam ile, saygı ile, sevgi ile...

Sen Yokken

Bir bir eksiliyorduk biz her mevsimde sen yokken
Oysa ellerimiz kenetlenirdi nice ateşlerde ansızın,
Giderken sen başka bir griye çalıyordu zamanlar
Gözyaşlarımızı bıçak olup kesen ağırlıktı yaşananlar…

Ben sarayın tuhaf ve şaşkın soytarısıydım oysa
Aşağılandıkça ve ağır çelmeler takıldıkça ayağıma,
Durmadan ağlatırdım insanları hep güldürürken
Tutunmaya çalışırdım kâinatın zor yeryüzünde…

Tek başına seyahat ediyordum artık dönencelerde
Kalanlarsa bir acayip karanlıktaydı sanki kuytularda,
Sürekli bağırdım durdum yollarda duymadı kimse
Kaçtıkça inadına kovalıyordu beni kör yalnızlıklar…

İbrahim Soyalar

https://antoloji.com/sen-yokken-71-siiri/