Tahir Eker - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Benden söz etsem

En zoru insanın kendisini anlatması diye düşünüyorum. Neden? Çünkü , insan kendisini anlatırken yansız ve yalansız olamıyor.
Aslında çoğumuz, yalansız , yansız olduğumuzda diğerleri için hiçte ilginç olmadığımızı, hatta herkeslerden biri olduğumuzu anlarız. Herkesler gibiysek neden ilginç olalım ki?
Yaşımdan da söz etmedim, çünkü; sevenlerim yaşadığıma sevinir. Varsa (ki vardır), sevmeyenlerim de ne kadar uzun yaşadım diye hayıflanır.
Anlattığım sebeplerden kendimi değil ama taşıdığım kimlikleri, Yaşadığım sürede edindiğim kimlikleri, bu kimlikleri nasıl edindiğimi anlatmayı uygun buldum.
Kimliklerimin çoğu bana miras olarak verildi. Bir kısmını da sanırım kendi çabalarımla hak ettim.
Örneğin; Babamın adı Bekir,(Hacahmetlerin Bekir) anamım adı, Feriha. İlk kimliğim anamdan babamdan miras, Hacahmet Bekir’in oğluyum. Bu kimlik Adımdan önce gelir ve ağır bir sorumluluğu olduğu bilinciyle taşırım. Ben, Kurtkulağı köyünde doğdum. Çocukluğumu ve ilk gençlik yıllarımı anam kadar sevdiğim köyümde geçirdim. Ben Kurtkula(ğı)k’lı yım. Bu kimlik Babam Bekir’i de, anam Feriha’yı da kapsar. Sorumluluğuda o denli ağırdır ve adımdan önde gelir.
Kurtkulağı Ceyhan’a. Ceyhan da herkesin bildiği gibi Adana’ya bağlıdır. Şu ana kadar adımın önüne sıralanmış ve boynuma asılmış hepside bana miras, dört kimlikten söz ettim.
Ben;
Hacahmet Bekir’in TAHİR
Kurtkulaklı TAHİR
Ceyhanlı TAHİR
Adanalı TAHİR
Ben, bu dört kimlikten gayrı da kimlikler edindim.Bunları sayıpta okurları sıkmak istemem.
sadece birini söyleyeyim. Tahir Öğretmen.
Şiirlerimi Okuduktan sonra, siz okurların vereceğini umduğum kimliğimi de taşımaya hazırım. Tahir EKER (Şair) umarım bu kimliği de siz okurların desteği ile hak ederim.
İşte hakkımda diyebileceklerim bunlar, gerisi teferruat…
Tahir EKER
Şair

Doğru değilse

Babam, anam
birgün,
şehvetin şerbetinden içip,
kendinden geçip,
doğaya uydular.
Ben istemedim doğmayı.
Ben istemedim ağlamayı Karagözlüm.
Anam doğurdu.
Çıplak tenime çarpan soğukla ağladım ilk.
Anamdan kopup,
kedimi 'yalan' Dünya'ya bağladım.

Ağlayıp aç kaldığım,
yorulup uykuya daldığım,
doğru değilse Karagözlüm,
doğru değilse, sevgiye hasretliğim,
ben,
çocuk olmadım.

Ezik kalbimle yokluğa direndiğim,
kümesten yumurta,
babamdan para çaldığım
doğru değilse Karagözlüm,
doğru değilse,
çalınmış parayla,
bakkaldan şeker aldığım,
doğru değilse,
babama kızıp,
karıca, kurbağa ezdiğim,
ölülerle oyuna daldığım,
doğru değilse,
ben,
hiç çocuk olmadım.

Doğru değilse,
arkadaşlarımı kardeşim gibi sevdiğim,
kızlara gönül verdiğim,
arzu duyduğum,
doğru değilse Karagözlüm,
ben,
genç olmadım.

Doğru değilse,
kızlardan utandığım,
arzudan yandığım,
doğru değilse,
ezik kalbimle yokluğa direndiğim,
kendimden iğrendiğim,
doğru değilse Karagözlüm,
ben,
genç olmadım.

Doğru değilse,
anamdan sevgiyi,
babamdan övgüyü,
dilediğim,
doğru değilse Karagözlüm,
ben,
genç olmadım.

Doğru geğilse,
seni sevdiğim,
insanları sevdiğim,
doğru değilse,
sevgiye hasretliğim,
doğru değilse Karagözlüm,
ben,
doğmadım, yaşamadım.
Ben adam olmadım.

Şair Yolcu9901