Wolf Son Adlı Üyenin Nedir Yazıları - Antoloj ...

wolfson

02.12.2022 - 14:19

öyle merâsimi de olmaz aşkın,

" mezarı iki kişi kazarsın,
tabuta seni koyarlar..."

wolfson

02.12.2022 - 14:03

Bana en çok hüzün yakıştı
O hüzün ki bana Kal-u belada yapıştı....

wolfson

02.12.2022 - 14:02

" Kalbinde herkesi aynı yere koyamazsın.
Çiçekler büyüsün diye otları yolman gerekir......."

wolfson

02.12.2022 - 14:00

". İçim insanlardan yorgun ,
hep çocuk yanımdan yedim vurgun
Artık içimden konuşup ,
kimse yokken gülüyorum ..."

wolfson

02.12.2022 - 10:41

" Ayağı kayan bir çocuk kadar şaşkınım
Bilemedim düz yolda yürümenin imlasını
Kanayan dizlerime bakıp ta
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Büyülendim ama büyüyemedim
Aklım ermedi aynalara ve suya
Yüzümü gösterip, kalbimi
Neden sakladıklarını öğrenemedim
Şaşkınım cahilim ben bu dünyada...."

wolfson

28.11.2022 - 23:01

" Biz sevdiklerinizin üstünü
her gece dua ile örteriz..."

wolfson

28.11.2022 - 22:57

" Birini güzel olduğu için sevmezsin ki
Sen sevdiğin için güzeldir o
Sırf sen seviyorsun diye herkesten farklıdır
Herkesten başka bakar gözleri
Onu özel kılan sensin
Senin sevgin... "

wolfson

28.11.2022 - 22:56

". Biri sizi gerçekten sevmißse yanınızda olacak bir yol illa bulur..
Bahaneler sevgisizler içindir..."

wolfson

28.11.2022 - 22:52

" Bu gün "AF" var yüreğimde;
Gözaltına aldığım,
tüm şiirleri serbest bırakıyorum ..."

wolfson

28.11.2022 - 22:50

". Gönül ancak doğruluğuna kesin
inandığı şey ile serinler...."

İbn Arabi

wolfson

28.11.2022 - 21:52

" Ölsen haberi olmayacak,
birisine kırılmamalısın.
Sözleri bir araya getirip Şiir yazmak,
sizi anlamayan kalpte yaşamaktan daha kolaydır......"

wolfson

28.11.2022 - 20:12

". Hikmet ehli derki :
Mutluluk modern zamanların uydurmasıdır...
Eskiler Bahtiyar olmak derlerdi...
Bahtıyla barışık olmak...."

wolfson

28.11.2022 - 19:10

" ilmiyle amel etmeyen kişiler
Kendi nefsinde denemedikleri şeyi tavsiye edenler
Kitap yüklü eşekler gibidir "
********

Çocuğun birisi bal yiyince vücudunda yaralar çıkıyormuş, ama bir türlü bal yemeyi de bırakamıyormuş.

Ailesi, çocuklarının bal tutkusunu önleyebilmek için hekimlere gitmişler, tedbirler uygulamışlar, ama nafile!

Sonunda, tavsiye üzerine, Ebu Hanife Hazretlerine gitmişler.

İmam Ebu Hanife, sorunu dinledikten sonra çocuğun ana ve babasına; “Kırk gün sonra gelin” demiş.

Anne ve baba buna bir anlam veremese de çaresizlik içinde mecburen geri dönmüşler.

Kırk gün geçtikten sonra tekrar Ebu Hanife Hazretlerinin huzuruna varmışlar.
İmam-ı Âzam, çocukla kısa bir görüşme yaptıktan sonra ona; “Bundan sonra bal yeme evlâdım!” demiş.

Sonra da çocuğun ailesine dönüp; “Tamam, gidebilirsiniz.” demiş.

Anne-baba şaşkınlık içinde; “Bu mudur yani?” dermişçesine birbirine bakmışlar.

Öyle ya, kırk gün bekleyip de sonunda sadece bir cümle duymak, anlaşılır bir durum değilmiş.

Fakat karşılarındaki zat da devrin en büyük alimi… Sıradan birisi değil ki…

Onun dediği gibi yapmışlar ve evlerine dönmüşler.

Sonraki günlerde bakmışlar ki çocukları artık bal istemiyor!

Merak etmişler bunun sebebini.

İmam-ı Âzam’a tekrardan rahatsız etmişler ve ona; “Efendim, ona bir cümle söylediniz. Nasıl onu baldan vazgeçirebildiniz? Nedir bunun hikmeti?” diye sormuşl
Gülümseyerek şöyle cevap vermiş İmam-ı Azam Ebu Hanife: “Kırk gün önce, ben de bal yiyordum. Bal yiyen birinin, başkasına ‘bal yeme’ demesi etkili olmazdı. Sizin ilk gelişinizde bal yemeyi kestim, önce nefsimde denedim bunu. Kendim bunu bırakmanın mümkün olduğunu görünce sözüm de ona tesir etti.”

wolfson

28.11.2022 - 14:09

". Stockholm sendromu imiş benimkisi...."

wolfson

28.11.2022 - 14:02

" Acemi bahçıvan, gülün celladı olurmuş, ..."

wolfson

28.11.2022 - 12:55

" EY benim iyimser hallerim,
Çabuk aldanışlarım,
Alttan alışlarım.
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım.
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım.
Herkesi, insan yerine koyuşlarım.
Hepinize Elveda...
Artık ben kimsenin,
Hiç kimsesi olmayacağım....."

Nazım

wolfson

28.11.2022 - 12:33

" Kalp kırmayı, gönül yıkmayı umursamıyor.

ve sonra kalkıp imandan bahsediyor insan..."

wolfson

28.11.2022 - 10:35

çok meşgulüm bu aralar...
yalnızlığın romanını yazıyorum....
kimsenin duyamadığı sözcüklerle...
kimsenin okuyamadığı harflerle...
kimsenin beni anlamasınıda beklemiyorum...
umut denen kuşu kafesten kaçıralı çok zaman oldu...
kafam boş.. yüreğim boş... ellerim boş..
gönül köşküm tarumar....
onca kalabalığın içinde biçareyim..
kimsesizim.. gereksizim..
eskiden şiirler yazardım aşk kokan..
sitem anlatan.. buram buram özlem tüten..
şimdi herşeyini kumar masasında kaybetmiş kumarbaz gibiyim.........wolfson 2013

wolfson

28.11.2022 - 10:30

" bir güneş yanaşıyor ufuklarıma
açıyor kapılarınıi
İniyor yolcuları tek tek
ışıl ışıl
bir tek sen olmuyorsun içlerinde
benim beklediğim sen..
işte o an ben
henüz hareket etmiş olan
gecenin arkasına asılıp
seni özlemeye gidiyorum....

bir bulut yanaşıyor gözlerime
açıyor kapılarını
iniyor yolcuları tek tek
damla damla
bir tek sen olmuyorsun içlerinde
benim beklediğim sen..
işte o an ben
hüzün gemilerine binip
senı özlemeye gidiyorum....

bir rüzgar yanaşıyor yüreğime
açıyor kapılarını
iniyor yolcuları tek tek
efil efil
bir tek sen olmuyorsun içlerinde
benim beklediğim sen..
işte o an ben
içimdeki fırtınaya tutunup
seni özlemeye gidiyorum....

bir gece yanaşıyor düşlerime
açıyor kapılarını
iniyor yolcuları tek tek
renk renk
bir tek sen olmuyorsun içlerinde
benim beklediğim sen..
işte o an ben
kabusların içine karışıp
seni özlemeye gidiyorum....

geldiğinde yoksam eğer
inmiyorsam ellerine yanaşan dokunuşlardan
bil ki
seni özlemeye gitmişim....

ne zaman dönerim bilmem...."

wolfson

28.11.2022 - 10:27

" Bana doğrultulan,En güzel silahtı gözlerin.
Zaten onlarla başlamadı mı
Bana olan seferin?
Talan ettin gecelerimi,
Uykularım tedirgin.

Bedenimin başkentini
Canımın taa içini
Zavallı yüreğimi,
Bir bakışla fethettin.
Başka nerem kaldı ki
Bayrağını dikeceğin?

Ellerimin,
Ellerinde titrediğini
Sende hissetin.
Artık sevin!
Sana yenildim...."

E.akduman

wolfson

28.11.2022 - 10:25

"Gelişin ne hoştu,tam da sevgilerden umudu kesmişken yüreğim
Bir kaçışmıydı sana gelişim yoksa bir yol mu vardı beni sana
getiren,rüzgarın ve yıldızların tarif ettiği
Geceleri içtiğim yakutun ekşimsi tadında,acı bir çığlık gibiydi denizi
bırakışım,acı ve ekşinin karışımında dağlara kaçışım
Dönüşüm ne hoştu,rüzgarın tenime çarpan ılık sesinde,sevi hacizleriyle
yıpranan aşk kelimesini unutan sözlerimde
Rüzgarın şarkısını duyduk,gökyüzünün dağlarla öpüşmesini gördük,bin ışık
saçan buğulu gözlerinde

Öyle bir baktıki gözlerin gözlerime,içinden içime akan denizin tuzlu yeşil
renginde,bakışların hayat,gülümsemen nefesti soluğunu kaybetmiş bedenimde
Bir doğuşmuydu sana gelişim, içimde ölen çocuğun hayat sesinde yoksa
türkülerin bilmediğim notalarımıydı,dağların eteği,denizlerin çok ötesinde
Gün batımında güneşin veda valsinde
Gelişin ne hoştu,rüzgarın yüzüme çarpan ılık sesinde,kendinden bir haber
özünü kaybetmiş ölüm gibi sağır özlerimde
Yıldızların kaymasını umduk,rüzgarın şarkısını duyduk,bin ışık saçan
buğulu gözlerinde

Yorulmuştu adamın bacakları yönü olmayan anlamsız
yolculuklardan,bekliyordu kadın içinde geleceklerin ya da gideceklerin
kaygısı olmadan
Bir oluşmuydu sana gelişim,ruhumda var olmayı bekleyen düzensiz mısraların
şiirinde yoksa perilerin mis kokulu çiçeğimiydi cennet çocuklarının
dillerindeki masalların birinde
Kutup yıldızının dolunayı sımsıcak öpüşünde
Sevişin ne hoştu,rüzgarın tenime çarpan ılık sesinde,içimizde yanan kor
ateşin umut dolu,sıcak közlerinde
Dağların yanlız yüzünde aşkı bulduk,rüzgarın sesini duyduk,yağmur gibi
küçücük ellerinde,bin ışık saçan buğulu gözlerinde....."

wolfson

28.11.2022 - 09:26

Ben seyyidim.
Yani bu demektir ki Türk değilim.
Ama yeryüzünde bütün Türkler silinse,
üç Türk kalsa, biri ben olurdum.

İki Türk kalsa, gene biri ben olurdum.
Son Türk kalsa da o gene ben olurdum.

Çünkü Türkler olmasa, bugünkü mânâda islâmiyet olmazdı."

Nakşibendi yolu büyüklerinden
Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri buyurdular ki:

“Başkale’deki medresemde, 20-30 talebe okutuyordum.

Talebenin yiyip içmesi, elbiseleri, bütün masrafları hep bana aitti.
Bir gün ders veriyordum, kapı açıktı,
içeri gayet temiz giyinmiş bir bey geldi.

Selam verdi ve dersi dinledi, Ders sonunda yanıma gelip,
(Efendim, kaç talebeniz var? Hangi kitapları okutuyorsunuz? Hangi kitaplara ihtiyacınız var?) diye sordu.

Ben de lazım olan birçok kitap ismi verdim, Hepsini teker teker not aldı.
Eğitimle ilgili bütün ihtiyaçlarımı deftere yazdı.

Biraz sonra veda edip gitti,
Konuşması gayet nazik,
elbisesi gayet muntazam ve temiz olduğundan, bunun bir İstanbul beyefendisi olduğunu anladım.

O söylemeyince ben de kim olduğunu soramadım,
Birkaç ay geçti, unutmuştum.
Bir gün medreseye postacı geldi.
(Size birkaç sandık geldi, postaneden alabilirsiniz) dedi.
Gittim, iki sandık kitap dolu idi.

Kitapları, sandıkları aldım, o günün şartlarında hayvana bindirdim,
Medreseye getirdim.
Sandıklar açılınca, bir de baktımki sandığın içinde iki ay önce isimlerini yazdırdığım kitaplar bulunuyordu.

Üzerinde bir kağıt vardı.
(Halife-i müslimîn
Sultan Abdülhamid Han’ın hediyesidir) yazılıydı.”

.

wolfson

28.11.2022 - 08:13

...Saklı gizli bir aşk'tı
Kimine göre yasak
Kimine göre günah'tı
Ama adı üstündeydi
''Aşk''tı...
Bütün kuralların üzerinde
Bütün çılgınlığıyla yaşanacaktı
Ağaçtan koparılmış
O kırmızı elmanın cezası
Düşünülemezdi artık
Isırılacaktı.......

Isırdık....
Anamızın örekesini gördük......

wolfson

28.11.2022 - 08:00

Herkes kendi yarasını tamir derdinde
Kimisi söz yarası
Kimisi aşk yarası
Nefs kendine bakmaz
Suçlu hep karşıdakidir

Yarası derin olan gururunu ezer
Her gece affetmek için binbir bahane arar.
Affedeyimde ruhum mutmain olsun der
Bir beklenti için değil
Duramaz bir vesileyle yazar
Kuru bir teşekkür cümlesi
Affetme isteğini öldürür
Bilir ki o hala nefs muhasebesi yapmamış
Açtığı yaranın ömür boyu süreceğinin farkında değil...