Volkan Kahveci Antoloji.com

Ben hep birinci sınıf bir roman olsun hayatım istedim ,insanlarsa beni üçüncü sınıf bir dizinin içine hapsettiler.
Izleyenler de çok şey kaybetti izlemeyenler de, ama en çok da ben kaybettim, izleyenleri de kaybettim izlemeyenleri de.
En sonunda da kendimi kaybettim. Tek varlığım kendimmişim oysa ki...
Şimdi aylar, yıllar, asırlar sonra ben, yirmi üç yaşında, yarı delirmiş aklım, tam yorgun bedenim ve tuzla buz olmuş kalbimle sana geldim.
Ne olur evde ol, ne olur aç şu kapıyı...
Tak tak! Aç kapıyı hem ellerim de üşümeye başladı bak.
..