Vildan Sevil Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Aragon,Elsa'nın Gözleri'ni, 1942'de yazar. Gerçeküstücü olduğu kadar, toplumcudur Aragon, komünisttir. 2.Dünya Savaş'ı ateşe verir dünyayı. Bu ateşte kavrulan Aragon, Elsa'nın gözlerinde, parlayan, çağıran bütün güneşlerle ısınırken, aynı anda, ümitsizlikleri bekleyen ölümü de içer. O gözler, Pe ...

Antoloji sayesinde, haksızca kıyılarda kalmış ozanları keşfetme serüvenim sürüyor. Birlikte nice yolculuklara, dostlukla, şiirle...

H.Can şiirindeki duygu yükü,bilgi çeşitliliği,söyleyişteki ustalık,çok gizemli bir bilmece gibi sürekli kendi derinliğine çekiyor beni. Gizeme ne denli ulaştığımı bilmiyorum. Ama bu zevkli uğraşa katılımı arttırıp,ulaşamadığım yönlerin açığa çıkarılabilmesi umuduyla yorumları paylaşmaktan da kendimi ...

Orta derecede depresyonumuzun tipik çelişkilerini duyumsuyoruz şiirden.Depresyonlar yaşamımızın parçasıdır,yoldaşımızdır da adını sevmeyiz nedense. Yitirdiklerimiz, ulaşamadıklarımızdır bizi depresif yapan.Yaşam anlamını yitirir,ölüm, kısık sesle çağırır bizi...Ama sevdiğimiz her şey, herkes, sevgi, ...

Bu şiiri, anti-faşist bir şiir olarak yorumlamak, sanırım yanlış olmayacak. Diğer bazı şiirlerinde de izlediğimiz gibi ozan, yine bir öykü-şiir, şiir-öykü sunuyor bize... ve yine gerçeküstü öğelerden yararlanıyor.Soyutluyor duygularını düşüncelerini.. Ama yüreğindeki yazıklanmayı, acıyı, yası duyum ...

H.Can şiiriyle yeni tanışıyorum ama sonuna kadar okumak niyetindeyim. Duyulan acının,slogana kayma eğilimi gösterek aktarımı var bu şiirde. Ama bize bu da gerekli. Böyle şiirler olmasa, anma toplantılarımızda soyuta sığınarak yansıtamayız ki acımızı...Yüreğine sağlık ozan.

Lığ'da da anmıştım sevgili Hasan Hüseyin Korkmazgil'in dizelerini. Bu kez adını da saygıyla analım. Bence ozanımız, öykü ve şiirlerindeki duygu yoğunluğunu , acılarla kurutulmuş yüreğinde, 'Acıyı bal eyleme' yi başararak toplamış olmalı.

Gerçekten harika...Sayın okurlar, yorumculara ileti göndermek yerine, beğenilerini buraya iletirlerse ve tam facebooka uygun olan bu güzel, kısa şiirleri facebookta paylaşırlarsa, sanata ve ozanımıza hak ettiği değeri daha çok vermiş olmazlar mı?

Ozan küçük şiirlerinde bile doğadan vazgeçmiyor. 'Acıyı bal eylemek' başarılabiliyorsa çok bereketlidir yürek...

Eeee...Pırlantayı bulup da değerini bilmezsek, olacağı budur. İnsan için de,toplumlar için de aynı yazgı...Nice değerimizi yok etmiyor muyuz?

Evet ama, H.Can'ın öykülerinde de şiir kol geziyor. Acaba, bunun nedeni, üslubun temelini oluşturan yoğun duygu yükü mü ?

Sn. Sinyali haklı. Şiirle birlikte işsiz güçsüz kalıveriyoruz değil mi?

Hangimiz,yaşanmışlıklarımızdaki güzellikleri özlemeyiz ve hangimiz zaman zaman umutsuzluğu düşmeyiz?
Nihilizm mi ?

Anılardan süzülen öykü,şiir olmuş,şiir de öykü. H. Can bu konuda ustalaşmış.
Anadolu yakasından Marmara'yı seyrederken,anılar,düşler,düşlemler,geçmişe duyulan özlemler, yarım kalmış aşk, geleceğe umut, kırılışlar, doğayla sarmaş dolaş, gel-gitlerde sallıyor bizi. Bu duyguyu, Türkçenin güzelliği ...

Ambidekster : İki elini aynı beceriyle kullananlara deniyormuş.
Sonunda ölüp gideceksin. Toprak,amipler gibi bölüp parçalayacak seni. Ozaman, bunca ikiyüzlülüğe, açgözlülüğe ne gerek var?...
Sıradan bir sorunun ozanca soruluşu...

Babil’in büyük Tanrısı marduk, tek tanrılılığa geçişte, Aton ve Yehova’nın öncülüdür. Pontifex Maxsimus da Romalıların tek tanrılığa geçişinde ara dönemi, sonra da papayı simgeler. Sunak Vatikan, “Kara küp=Kabe”dir. Babil, o yüksek kulesiyle, Tanrı’ya ulaşmayı hedeflerken, onun yerine bir fahişe gib ...