Do Majör 1. Prelüd (1838) heyecanlı (agitato) tempoda ve 2/8'lik ölçüdedir... İçten içe bir tutkuyu sezinleten bu çok kısa parça, belki de Chopin'in dostları arasında doğaçlama çaldığını gösterir gibidir...
La minör 2. Prelüd (1829) ağır (lento) tempoda, 2/2'lik ölçüdedir... Biraz Slav hüznünü anımsatan garip armonik yapısıyla, çağının çok ilerisindeki modülasyonlarla günümüz bestecileri Bartok ve Schönberg'i anımsatan bu parçayı André Gide beğenmemiş, Huneker ise Chopin'in hastalığına bağlamıştı...
Sol Majör 3. Prelüd (1831) canlı (vivace) tempoda ve 2/2'lik ölçüdedir... Armonik zenginlikteki parlak pasajlarla bir etüdü anımsatan parça, sol elle baslarda canlı 16'lük figürlerle gelişirken, sağ el daha ağır hareketlerle neşeli bir ezgi duyurur...
Mi minör 4. Prelüd (1838) ağır ve temkinli (largo) tempoda, 2/2'lik ölçüdedir... Noktürn'e benzeyen hüzünlü ezgisi kromatik olarak gelişir...
Yine 1838'de bestelenen Re majör 5. Prelüd, çok çabuk (allegro molto) tempoda ve 3/8'lik ölçüdedir... Her iki elin de geniş aralıkların üstesinden gelmek zorunda bırakıldığı doğaçlama benzeri, sürekli devinimde virtüoz bir parçadır... Çok esprili üç akorla sona erer...
Si minör 6. Prelüd (1838) , daha ağır (lento assai) tempoda ve 3/4'lük ölçüdedir... Bir noktürn benzeri, güzel tema sol elle ezgisel (cantabile) vurgulanır... Sağ elin sürdürdüğü eşlik yalnızca yedi-sekiz mezür boyunca biraz parlar...
1836'da bestelenen ve La majör 7. Prelüd, ağırca (andantino) ve 3/4'lük ölçüdedir... El yazması notada yalnızca 16 mezür süren ve çok kolay olan parçayı Chopin, Paris'teki en eski dostu Polonyalı Kontes Delphine Potocka'ya ithaf etmiştir... Ağır ve nostaljik bir mazurka'yı anımsatır... Bu prelüdün gitar ya da keman gibi başka çalgılar için de düzenlemesi yapılmıştır...
Çok heyecanlı (molto agitato) ve 4/4'lük ölçüdeki Fa diyez minör 8. Prelüd, 1831'de bestelenmiştir... En güç prelüdlerden biridir... Sanki şeytanlarla dolu, karabasanlı bir rüya gibi, fırtına hızındaki parçada sağ elin başparmağıyla belirtilen melodi, son iki mezürde kâbustan uyanır...
Mi majör 9. Prelüd (1838) , ağır ve temkinli (largo) tempoda, 4/4'lük ölçüdedir... Törensel bir marş figürüyle güçlenen bir tınıyla, iki el arasında bir düet gibi sergilenir...
1829'da bestelenen Do diyez minör 10. Prelüd, çok neşeli (allegro molto) tempoda ve 3/4'lük ölçüdedir... Her ikisi de iki mezür süren, biri parlak diğeri ezgisel iki karşıt tema, dört kez karşılaştırılır...
The Prelude opens like a lively overture - not an ouverture à la française - on broad consonant chords... On these Bach displays a motive which evolves into a dialogue in double counterpoint... The perpetual questions and answers in imitation from one voice to another give to this piece an exuberant life full of joy... What is most striking is that this Prelude leads into a meditative, quiet Fugue, serene and calm... Follow the episodes and notice with what generosity they sing... For the last time, as a farewell, the theme appears in the soprano... The alto voice joins it with a phrase of intense love...
Sessizliğin bir güç olduğu söylenir; bambaşka bir anlamda, sevilen kişinin emrinde, korkunç bir güçtür... Bekleyenin sıkıntısını artırır... Bir kişiye yaklaşmaya insanı en fazla davet eden şey, kendisini ondan ayıran şeydir; sessizlikse, aşılması en imkânsız engeldir! Sessizliğin bir işkence olduğu ve hapiste bu işkenceye mahkûm edilenleri delirtebildiği de söylenir... Oysa sevilen kişinin sessizliğine maruz kalmak, suskunluktan da ağır, en ağır işkencedir! Robert şöyle düşünüyordu: 'Ne yapıyor ki hiç sesi soluğu çıkmıyor? Herhalde başkalarıyla aldatıyor beni.' Şunları da düşünüyordu: 'Ben ne yaptım ki böyle sesi soluğu çıkmıyor? Belki de benden nefret ediyor, hem de temelli.' Sonra kendini suçlıyordu... Ve böylece sessizlik onu gerçekten de, kıskançlık ve pişmanlıktan delirtiyordu... Zaten hapishanedekinden daha zalim olan bu sessizliğin kendisi bir hapistir... Aradaki boş, ama terk edilenin gözlerinden çıkan ışınların geçemediği hava dilimi, şüphesiz manevi, ama aşılması imkânsız bir duvardır... Sessizlik en feci ışıklandırmadır; bize uzaktaki sevgiliyi bir değil, bin gösterir, her biri de bir başka ihanette bulunmaktadır... Bazen ani bir gevşeklik içinde Robert sessizliğin birazdan sona ereceğini, beklediği mektubun geleceğini zannederdi... Mektubu görürdü, gelmekte olduğunu görürdü; her sese kulak kabartırdı, susuzluğunu gidermiş olurdu; 'Mektup! Mektup! ' diye mırıldanırdı... Bu şekilde hayalî bir sevgi vahası görür gibi olduktan sonra; kendini yine sonsuz sessizliğin gerçek çölünde yerinde sayar halde bulurdu...
One of the extras in the film, playing a Mexican guerrilla girl, is Turkish singer Seyyal Taner... She would later receive notoriety for scoring no points in the 1987 Eurovision song contest...
Soma
20.05.2014 - 19:33Antonio Rosa Damasio (25.2.1944)
maziden biri
11.05.2014 - 12:46Bartók - 'Mikrokosmos' (György Sandor)
RÜZGARA KARŞI
06.05.2014 - 23:29...
Do Majör 1. Prelüd (1838) heyecanlı (agitato) tempoda ve 2/8'lik ölçüdedir... İçten içe bir tutkuyu sezinleten bu çok kısa parça, belki de Chopin'in dostları arasında doğaçlama çaldığını gösterir gibidir...
La minör 2. Prelüd (1829) ağır (lento) tempoda, 2/2'lik ölçüdedir... Biraz Slav hüznünü anımsatan garip armonik yapısıyla, çağının çok ilerisindeki modülasyonlarla günümüz bestecileri Bartok ve Schönberg'i anımsatan bu parçayı André Gide beğenmemiş, Huneker ise Chopin'in hastalığına bağlamıştı...
Sol Majör 3. Prelüd (1831) canlı (vivace) tempoda ve 2/2'lik ölçüdedir... Armonik zenginlikteki parlak pasajlarla bir etüdü anımsatan parça, sol elle baslarda canlı 16'lük figürlerle gelişirken, sağ el daha ağır hareketlerle neşeli bir ezgi duyurur...
Mi minör 4. Prelüd (1838) ağır ve temkinli (largo) tempoda, 2/2'lik ölçüdedir... Noktürn'e benzeyen hüzünlü ezgisi kromatik olarak gelişir...
Yine 1838'de bestelenen Re majör 5. Prelüd, çok çabuk (allegro molto) tempoda ve 3/8'lik ölçüdedir... Her iki elin de geniş aralıkların üstesinden gelmek zorunda bırakıldığı doğaçlama benzeri, sürekli devinimde virtüoz bir parçadır... Çok esprili üç akorla sona erer...
Si minör 6. Prelüd (1838) , daha ağır (lento assai) tempoda ve 3/4'lük ölçüdedir... Bir noktürn benzeri, güzel tema sol elle ezgisel (cantabile) vurgulanır... Sağ elin sürdürdüğü eşlik yalnızca yedi-sekiz mezür boyunca biraz parlar...
1836'da bestelenen ve La majör 7. Prelüd, ağırca (andantino) ve 3/4'lük ölçüdedir... El yazması notada yalnızca 16 mezür süren ve çok kolay olan parçayı Chopin, Paris'teki en eski dostu Polonyalı Kontes Delphine Potocka'ya ithaf etmiştir... Ağır ve nostaljik bir mazurka'yı anımsatır... Bu prelüdün gitar ya da keman gibi başka çalgılar için de düzenlemesi yapılmıştır...
Çok heyecanlı (molto agitato) ve 4/4'lük ölçüdeki Fa diyez minör 8. Prelüd, 1831'de bestelenmiştir... En güç prelüdlerden biridir... Sanki şeytanlarla dolu, karabasanlı bir rüya gibi, fırtına hızındaki parçada sağ elin başparmağıyla belirtilen melodi, son iki mezürde kâbustan uyanır...
Mi majör 9. Prelüd (1838) , ağır ve temkinli (largo) tempoda, 4/4'lük ölçüdedir... Törensel bir marş figürüyle güçlenen bir tınıyla, iki el arasında bir düet gibi sergilenir...
1829'da bestelenen Do diyez minör 10. Prelüd, çok neşeli (allegro molto) tempoda ve 3/4'lük ölçüdedir... Her ikisi de iki mezür süren, biri parlak diğeri ezgisel iki karşıt tema, dört kez karşılaştırılır...
Winterreise
28.04.2014 - 10:02'Dietrich Fischer-Dieskau, Hermann Reutter' (1952)
neşter
14.04.2014 - 08:21Ahmet Ali Çelikten (1883 - 1969) 'İzmir'
efsane kayıtlar
14.04.2014 - 01:00Monique Haas - 'Complete Recordings' (DG)
sistemi okumak
07.04.2014 - 23:56Frederick Delius - 'Orchestral Works' (Thomas Beecham)
well tempered clavier
06.04.2014 - 23:00Prelude and Fugue XVII in A-Flat Major
The Prelude opens like a lively overture - not an ouverture à la française - on broad consonant chords... On these Bach displays a motive which evolves into a dialogue in double counterpoint... The perpetual questions and answers in imitation from one voice to another give to this piece an exuberant life full of joy... What is most striking is that this Prelude leads into a meditative, quiet Fugue, serene and calm... Follow the episodes and notice with what generosity they sing... For the last time, as a farewell, the theme appears in the soprano... The alto voice joins it with a phrase of intense love...
maziden biri
02.04.2014 - 00:13Mondonville - 'Grand Motets' (Daneman, Wieczorek, Agnew, Piolino, Konigsberger, Bazola, Les Arts Florissants, Christie)
vehmin saltanatı
02.04.2014 - 00:12...
Sessizliğin bir güç olduğu söylenir; bambaşka bir anlamda, sevilen kişinin emrinde, korkunç bir güçtür... Bekleyenin sıkıntısını artırır... Bir kişiye yaklaşmaya insanı en fazla davet eden şey, kendisini ondan ayıran şeydir; sessizlikse, aşılması en imkânsız engeldir! Sessizliğin bir işkence olduğu ve hapiste bu işkenceye mahkûm edilenleri delirtebildiği de söylenir... Oysa sevilen kişinin sessizliğine maruz kalmak, suskunluktan da ağır, en ağır işkencedir! Robert şöyle düşünüyordu: 'Ne yapıyor ki hiç sesi soluğu çıkmıyor? Herhalde başkalarıyla aldatıyor beni.' Şunları da düşünüyordu: 'Ben ne yaptım ki böyle sesi soluğu çıkmıyor? Belki de benden nefret ediyor, hem de temelli.' Sonra kendini suçlıyordu... Ve böylece sessizlik onu gerçekten de, kıskançlık ve pişmanlıktan delirtiyordu... Zaten hapishanedekinden daha zalim olan bu sessizliğin kendisi bir hapistir... Aradaki boş, ama terk edilenin gözlerinden çıkan ışınların geçemediği hava dilimi, şüphesiz manevi, ama aşılması imkânsız bir duvardır... Sessizlik en feci ışıklandırmadır; bize uzaktaki sevgiliyi bir değil, bin gösterir, her biri de bir başka ihanette bulunmaktadır... Bazen ani bir gevşeklik içinde Robert sessizliğin birazdan sona ereceğini, beklediği mektubun geleceğini zannederdi... Mektubu görürdü, gelmekte olduğunu görürdü; her sese kulak kabartırdı, susuzluğunu gidermiş olurdu; 'Mektup! Mektup! ' diye mırıldanırdı... Bu şekilde hayalî bir sevgi vahası görür gibi olduktan sonra; kendini yine sonsuz sessizliğin gerçek çölünde yerinde sayar halde bulurdu...
...
2001 Uzay Yolu Macerası
18.03.2014 - 04:23Ernő Goldfinger (September 11, 1902 - November 15, 1987) 'Budapest, Hungary'
sistemi okumak
15.03.2014 - 11:59Debussy - 'Complete piano works' (Jean-Yves Thibaudet)
neşter
14.03.2014 - 23:55...
One of the extras in the film, playing a Mexican guerrilla girl, is Turkish singer Seyyal Taner... She would later receive notoriety for scoring no points in the 1987 Eurovision song contest...
...
cast
12.03.2014 - 07:21'The Castafiore Emerald' (1961)
mulholland drive / Mulholland Çıkmazı
09.03.2014 - 11:58'The Last Detail' (1973)
Hal Ashby
the final countdown
05.03.2014 - 00:21Forrest Edward Mars, Sr. (March 21, 1904 – July 1, 1999) 'Wadena, Minnesota'
neşter
04.03.2014 - 08:05Berkant Gençkal - 'Virgin Stories'
sistemi okumak
02.03.2014 - 19:16Henk Badings - 'Symphonies 2, 7 & 12' (David Porcelijn)
film replikleri
01.03.2014 - 22:25- Birini gerçekten tanımak için onunla savaşmalısın...
selaset
22.02.2014 - 21:46Antonio Rosetti - 'Five Wind Partitas' (Consortium Classicum)
içimizdeki hüzün devi
17.02.2014 - 00:47Mayako Sone - 'English Suites BWV 806-811'
maziden biri
17.02.2014 - 00:47Lebrun & Mozart - 'Oboe Concertos' (Heinz Holliger)
sistemi okumak
02.02.2014 - 01:00Brahms - 'Complete String Quartets, Quintets & Sextets' (Amadeus Quartet)
mulholland drive / Mulholland Çıkmazı
02.02.2014 - 00:59'Music Within' (2007)
Steven Sawalich
Toplam 3989 mesaj bulundu