Kevser Elif Kasal Antoloji.com

HASRET, HİCRET, GURBET...

Yaşamın gayesini anlatan bir ses duyduk bir gün gözlerimiz ızdırabı heceledi. Fark etmediğimiz sarhoşlukla bir o yana bir bu yana vurduğumuz başımız; dinmez durulmaz fırtınalarla yorgun yaralı kalbimiz hüznün yüzüne baktı. Ama adımlarla ufku görmeden yürürken hayat koridorlarında, tanımaz bir ukalıkla düşmenin acısını ilk o sesle fark ettik.

Oyuna dalan çocuklar gibiydik. Toza toprağa bulanmış kalbimizi kekeme itiraflarla, yere dönük yüzümüzle, bükük boynumuzla yıkadıkça yaralar beliriyordu. Ele alınır hali kalmamıştı sinelerimizin...

İnsanlığa saygı ve sevgi derinlere kök salan bir çınar olmayı o sesten öğrendi. Yeşertmek için yaşamayı, yaşamak için koşmayı, kendi kalbimizdeki yaralara sürdüğümüz merhemi paylaşmayı, sunmayı o sesle yol edindik.

Yıldızların aydınlatmaya cesaret edemediği gecelerde başlarımızı avuçlarımızın içine alıp, sıktık ve dizlerimizle birleştirdik. Küçülmeliydik çünkü küçüğü büyüğü bildik. Karanlık içinde belirsiz bir düşmanla boğuşur gibi yumruklarımızı dizlerimize vurduk; çok dertliydik. Şikâyetimiz kendimizdendi; kendimizi sanık sandalyesinde hayal etmeyi sesin sahibinde gördük. Tüm suç bizdeydi. Biz engel olmasak nice insanlar; kor tutarken tattığımız lezzeti, ayakkabılar eskitirken tazelenmeyi bulacaklardı.

Belki her birimiz ilk defa o sesle düştü peşine Ebu Bekir’in; omzunu düşürür tevazuyla yürürdü. İlk defa Erkam’ ın evine o sesle girdik. Nesibe annemizle kucaklaştık, dertleştik. İffet abidesinin eteklerine yapıştık. Kimi zaman “taleal bedrü aleyna” ya sesimizi kattık. Kimi zaman “kerreten kekerreten Huneyn”e muhatap olduk. Bizi hicrete katan da Mekke’nin fethine götüren de o sesti. Gökteki yıldızlara doğru attığımız her adım karanlığın geri çekilişi oldu.

Şimdi gökteki yıldızlara bedel yerdeki yıldızları izliyoruz. Şimdi bazı yıldızlara onbeş asır uzaktayız, bazılarıyla yüz yüze yaşıyoruz. Bazılarıyla aramızda zaman bazılarıyla derin okyanus var. Bir hurma kütüğünün birkaç gün dayanamadığı hasreti suyun ötesine dua göndererek dindirmeye çalışıyoruz. Çünkü biz; hasreti de, gurbeti de gözleri fecr olandan; hayallerini adımlarına basamak yapandan; o sesin sahibinden öğrendik.

O sesin sahibine hitaptan hicapla ellerimizi gök yüzüne kaldırıyor: gözyaşlarına sebep değil; ortak olmak için dua ediyoruz.

rabbim bizi seni her şeye tercih eden hasbi diğergam sadık kullarından eyle....

hakikatin cesur sesi....

SABAH GAZETESİ

Unutmadan: Gülen için 'zeki, temiz, titiz, şık' dedik. Eleştiriler geldi: Hani övmeyecektiniz? Halbuki bunlar tanıkların ifadesi. Gelelim zeka konusuna. Geçenlerde emekli bir emniyet mensubu Gülen hakkında bana şöyle dedi: 'Ben profesöründen siyasetçisine, sağcısından, solcusuna çok sayıda insanı izledim. Bu kadar zekisini görmedim.'