Bu gece dar geliyor benliğime Kaldırmıyor şiirlerim gecenin esrarını Aydınlatmıyor gökyüzünün karanlığını Kaldırımlar sokaklar küçülüyor içimde Mahvediyor yok ediyor son perdesinde aşk Boğuk boğuk nefes alsam da Yetmiyor ciğerlerimi doldurmaya Rüzgâr esse de odamın dumanlarını götürmüyor Ve cep konyağı döndürmüyor başımı Aşk klişeleşiyor şiir götürmüyor bir saatten sonra geceyi Ve ben duvarlarının arasında kayboluyorum Yerini doldurmasa da hiç kimse ayrılığa davet olmasa da Gelip vuruyorlar işte kendi yalnızlığımda Bıraksalar beni rahatsız etmeseler Üç bin yılık ayrılığımın esrarını yazacağım sana Efsaneler ejderhalar tanrıçalar çıkartacağım Yüreğimin cepkeninden sana Çok zaman geçse de ben anca acımı yazabildim Daha mutluğu daha güzelliğini İçimin ilkbaharı seni yazmadım ki ben Karaladım ben acemi bir şair gibi acımı İlk kadehte dudaklarının arasındaki şaraptan sarhoş oldum Ayılmadan acısı sönmeden iç gıcıklayan burukluğumu Paslı yüreğimi yazdım yüreğimi de sana yazdım Ve perde kapansın artık ben mutlulukları yazacağım Çıktım artık sarhoşluğumdan düşsel büyümden Acımı zehrimi akıttım üç bin ayrılığımda Sol yanımın sesini duydum geleceğimi geçmişimde bıraktım Yalnızlığımı bozdum yokluğunda seni buldum Kırık kalemimi tamir ettiğim aşkı kelebekte öldürdüm Ve perde kapansın artık ben güzellikleri yazmaya geldim Üç bin yıllık ayrılığımda yeniden doğdum küllerimden Efsaneler ejderhalar tanrıçalar çıkartacağım Yüreğimin cepkeninden sana güzü kışı yazı bahar edeceğim sana Acılarımla değil mor menekşelerle süsleyeceğim şiirimi Bu ayrılığın perdesi kapansın artık güzü kışı yazı bitsin
30.08.2011 - 17:36
sevdalar bitsin diye yaşanmaz asla ve hiç bir zaman
tabi hileli ise
çileli biter...
başarılar...
29.08.2009 - 01:48
VE PERDE KAPANSIN
Bu gece dar geliyor benliğime
Kaldırmıyor şiirlerim gecenin esrarını
Aydınlatmıyor gökyüzünün karanlığını
Kaldırımlar sokaklar küçülüyor içimde
Mahvediyor yok ediyor son perdesinde aşk
Boğuk boğuk nefes alsam da
Yetmiyor ciğerlerimi doldurmaya
Rüzgâr esse de odamın dumanlarını götürmüyor
Ve cep konyağı döndürmüyor başımı
Aşk klişeleşiyor şiir götürmüyor bir saatten sonra geceyi
Ve ben duvarlarının arasında kayboluyorum
Yerini doldurmasa da hiç kimse ayrılığa davet olmasa da
Gelip vuruyorlar işte kendi yalnızlığımda
Bıraksalar beni rahatsız etmeseler
Üç bin yılık ayrılığımın esrarını yazacağım sana
Efsaneler ejderhalar tanrıçalar çıkartacağım
Yüreğimin cepkeninden sana
Çok zaman geçse de ben anca acımı yazabildim
Daha mutluğu daha güzelliğini
İçimin ilkbaharı seni yazmadım ki ben
Karaladım ben acemi bir şair gibi acımı
İlk kadehte dudaklarının arasındaki şaraptan sarhoş oldum
Ayılmadan acısı sönmeden iç gıcıklayan burukluğumu
Paslı yüreğimi yazdım yüreğimi de sana yazdım
Ve perde kapansın artık ben mutlulukları yazacağım
Çıktım artık sarhoşluğumdan düşsel büyümden
Acımı zehrimi akıttım üç bin ayrılığımda
Sol yanımın sesini duydum geleceğimi geçmişimde bıraktım
Yalnızlığımı bozdum yokluğunda seni buldum
Kırık kalemimi tamir ettiğim aşkı kelebekte öldürdüm
Ve perde kapansın artık ben güzellikleri yazmaya geldim
Üç bin yıllık ayrılığımda yeniden doğdum küllerimden
Efsaneler ejderhalar tanrıçalar çıkartacağım
Yüreğimin cepkeninden sana güzü kışı yazı bahar edeceğim sana
Acılarımla değil mor menekşelerle süsleyeceğim şiirimi
Bu ayrılığın perdesi kapansın artık güzü kışı yazı bitsin
05.07.2009 - 10:43
mutlu yıllar küçük şair kız..
02.09.2008 - 20:33
çok hoş şiirler tebrikler
Toplam 4 mesaj bulundu